Oznaczanie farb i kolorów

Farba wykonana przy użyciu nowoczesnej technologii jest złożonym związkiem różnych pierwiastków chemicznych. Aby zrozumieć cel produktu, do określenia jego składu stosuje się znakowanie farbą.

Rodzaje powłok i ich elementy ↑

Spoiwa pochodzenia naturalnego lub syntetycznego są podstawą powłok. Ich zadaniem jest uformowanie trwałej folii na malowanej powierzchni. Żywice, oleje roślinne i substancje pochodzenia białkowego działają jak naturalne spoiwa. Substancje syntetyczne występują w postaci perchlorowinylu, żywic alkidowo-uretanowych, akrylanu i jego kopolimerów, szkła wodnego itp. Informacje te muszą koniecznie znaleźć odzwierciedlenie w oznakowaniu farb w formie litery..

Aby przekształcić bazę w kompletny produkt, dodaj do niego:

• pigmenty odpowiedzialne za nadanie farbie określonego koloru;
• zagęszczacze;
• wypełniacze;
• pochłaniacze wilgoci;
• biocydy, które zwalczają grzyby i mikroorganizmy.

Te elementy składowe lub wynik ich działania muszą znaleźć odzwierciedlenie w oznakowaniu farby.

Całą różnorodność materiałów lakierniczych można podzielić na cztery duże grupy:

• alkid;
• emulsja;
• silikon;
• klej.

Każda z grup na dużą skalę ma cechy przy znakowaniu farbą i jest podzielona na podgrupy.

Typowe symbole oznaczania tuszem ↑

Wszystkie produkty są oznaczone określonym zestawem liter i cyfr, kolejność znakowania farb zależy od grupy, do której należą. Po pierwsze, weź pod uwagę typowe postacie. Pierwsze dwie litery określają rodzaj głównego elementu łączącego lakier:

• AD – poliamid;
• AK – na bazie poliakrylanów;
• AU – alkid-uretan;
• AC – kopolimery poliakrylu;
• AC – octan celulozy;
• BT – bitum;
• VA – polioctan winylu;
• VN – baza – winyle i octany winylu;
• BC – kopolimery polioctanów winylu;
• GF – żywice glifalowe;
• ZhS – krzemian;
• KF – kalafonia;
• KO – żywice krzemoorganiczne;
• KCH – guma;
• MA – oleje roślinne;
• ML – melaminalkide;
• SC – nitroceluloza;
• PF – żywice pentafalowe;
• UR – poliuretan;
• FA – fenol-alkide;
• XB – chlorek winylu;
• SHL – szelak;
• EP – żywice epoksydowe;
• EC – etyloceluloza;
• YAN – żywica bursztynowa.

Przed opisaniem podstawy w oznakowaniu farb może istnieć inne oznaczenie literowe:

• B – bez rozpuszczalnika;
• B – rozcieńczony wodą;
• VE – emulsja wodna;
• VD – dyspersja wodna.

Po literach w oznaczeniu farb są cyfry wskazujące zakres, a także numer przypisany do produktu w fabryce.

• 1 – zastosowanie na zewnątrz (odporne na warunki atmosferyczne);
• 2 – zastosowanie wewnętrzne (ograniczona odporność na warunki atmosferyczne);
• 3 – środki konserwujące do prac ochronnych;
• 4 – wodoodporny;
• 5 – emalie;
• 6 – odporny na benzynę i olej;
• 7 – chemicznie stabilny;
• 8 – odporny na ciepło;
• 9 – izolacja elektryczna;
• 0 – podkład;
• 00 – kit.

W oznakowaniu farb po cyfrach może znajdować się jedna lub dwie litery opisujące cechę tego produktu:

• XC – stosuje się suszenie na zimno;
• HS – suszenie na gorąco;
• PN – ma niską palność;
• NG – materiał niepalny;
• M – powierzchnia matowa;
• PM – półmatowa powierzchnia.

Podczas oznaczania materiałów lakierniczych do prac wykończeniowych kolor jest wskazywany bez szyfrowania słowami (szary, niebieski itp.).

Kolorowe farby stosowane są w farbach samochodowych. Co więcej, nie istnieje jedno oznakowanie kolorystyczne, każdy producent stosuje oznaczenie kolorami własnego składu. W razie potrzeby właściciele pojazdów powinni znaleźć kod na swoim samochodzie (często wskazany na pokrywie bagażnika lub drzwiach) i wybrać odpowiedni odcień z tego kolorowego oznaczenia.

Opis i oznakowanie farb emulsyjnych ↑

Charakterystyczną właściwością grupy emulsyjnej jest rozcieńczenie jej produktów wodą, a powstałą kompozycję w postaci stabilnej emulsji nakłada się na ściany. Ta jakość jest wskazana w oznaczeniu liter V, VE, VD.

Wśród zalet grupy są:

• rentowność;
• wysoki poziom bezpieczeństwa środowiskowego i przeciwpożarowego;
• szeroki zakres zastosowań, w tym wstępnie zagruntowane powierzchnie metalowe.

Produkty emulsji dzielą się na następujące podgrupy:

• akryl;
• polioctan winylu;
• emulsja wodna;
• dyspersja wodna;
• silikon i lateks.

Oznaczanie farb na bazie wody nie zawsze jest stosowane. Często w bankach cechy produktów (podstawa, zakres) są opisywane słowami.

Rodzaje lakierów grupy alkidowej ↑

Żywica alkidowa stanowi podstawę grupy alkidowej powłok. Produkty te przeznaczone są do pokrywania powierzchni drewnianych, metalowych i otynkowanych, podzielonych na farby olejne i emaliowane. Skład farb olejnych musi obejmować różne oleje schnące. Suszą się przez długi czas, mają właściwości toksyczne i często są używane do użytku na zewnątrz..

W strukturze szkliwa stosuje się lakier, który przyczynia się do tworzenia błyszczącej powierzchni po wyschnięciu. Praca z tego rodzaju powłokami lakierniczymi odbywa się wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Obrobiona powierzchnia wysycha w ciągu godziny, ma właściwości antykorozyjne i hydrofobowe.

Opis i szyfrowanie produktów naftowych ↑

Olej do suszenia stosowany w produkcji farb jest tradycyjnie wytwarzany z oleju. Obecnie producenci coraz częściej korzystają z syntetycznych substytutów w związku z długim okresem suszenia produktów naturalnych. W zależności od stosunku w składzie olejów naturalnych, rozpuszczalników i środków osuszających, olejkami suszącymi są:

• naturalny;
• oksol;
• łączny;
• alkid;
• pięcioftalowy.

W oznakowaniu farb olejnych krajowego producenta litery MA są koniecznie obecne. Oprócz oznaczenia literowego znakowanie farb olejnych zawiera cyfry. Pierwszy wskazuje zakres (może wynosić od 1 do 9), drugi – na skład oleju suszącego. Aby to zrobić, w oznakowaniu farb olejnych znajdują się następujące elementy:

• 1 – naturalny;
• 2 – oksol;
• 3 – glifalowy;
• 4 – pentafalowy;
• 5 – kompozyt.

Przykłady znakowania farb olejnych:

Farba MA-15 – farba olejna do prac zewnętrznych na bazie schnącego oleju «złożony».

• Emalia PF-218HS biała:

PF – pięcioftalowy olej suszący stosowany jako baza;

• 2 – do pracy wewnętrznej;
• 18 – numer seryjny;
• XC – stosuje się suszenie na zimno.

Inne rodzaje powłok ↑

Produkty krzemianowe oparte są na ciekłym szkle, są niekompatybilne z produktami akrylowymi i alkidowymi. Kolorystyka nie jest bardzo zróżnicowana. Produkty klejowe oparte są na polimerach organicznych. Przychodzą do konsumenta w postaci suchej i są rozcieńczane wodą bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy. Tej grupy produktów można używać tylko w suchych pomieszczeniach..

Dekodowanie oznakowania farby proszkowej, a także możliwe opcje symboli podano poniżej:

P-EP-PL-1323 RAL 9016 błyszcząca skóra shagreen 12211-00001

Ostatnio przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją powłok nie zawsze stosują się do zatwierdzonych GOST i oznaczeń, stosując własne oznaczenia.

• Rodzaje farb do pokoju dziecięcego: magnetyczny, dulux, tex, pro
• Charakterystyka techniczna farby dyspersyjnej, różnice w stosunku do farb na bazie wody
• Rodzaje farb do drewnianej podłogi