Powłoki farb wapiennych na elewacje są luźną warstwą o wysokiej przepuszczalności powietrza, ale nadal dość odporną na ekstremalne warunki i temperaturę oraz na podwyższoną wilgotność. Farby wapienne są szeroko stosowane ze względu na względną taniość. Jeśli podczas nakładania na sufit lub ścianę farby nie wejdziesz wcześniej w sól lub olej do suszenia, wówczas taka powierzchnia zawsze będzie plamiła ubrania i ręce. Zastanówmy się, jak zrobić farbę wapienną.
Przygotowanie farby na bazie wapna ↑
Aby przygotować 10 kg farby wapiennej własnymi rękami, musisz:
- 0,1 kg połączonego oleju suszącego;
- 0,1 kg soli;
- 1,5 kg wapna
Wlej 8,5 litra wody do wiadra z odmierzoną ilością wapna, dokładnie wymieszaj, a następnie dodaj olej suszący lub sól.
Sól dodaje się do mieszaniny oddzielnie, w postaci przygotowanego wcześniej roztworu soli fizjologicznej. Gdy konieczne jest nadanie białości tej mieszaninie, konieczne jest dodanie do niej niewielkiej ilości niebieskiego i wymieszanie. Kompozycję wapna po mieszaniu sączy się.
Nie zapominaj, że odcień wykonanej kompozycji i ton pomalowanych ścian będą się znacznie różnić.
Po wylaniu niebieskiego należy ponownie wymieszać mieszaninę i przecedzić przez sito o drobnych oczkach.
Jedna z odmian farby wapiennej do pracy na zewnątrz – kompozycje na bazie kleju. Aby przygotować którykolwiek z nich, należy rozcieńczyć kredę w wodzie do konsystencji pasty i pozostawić roztwór do osadzenia się na jeden dzień.
Następnie wymieszaj i sprawdź gęstość kompozycji za pomocą jednej z następujących metod.
Metoda pierwsza. Zanurz patyk w wiadrze z moździerzem. W sytuacji, gdy roztwór odpływa z niego ciągłym i lepkim strumieniem, można zastosować kompozycję.
Druga metoda. Na pionowo zamontowanym szkle należy nałożyć kroplę wykonanego roztworu. Jeśli ma niezbędną konsystencję, to długość śladu kropli spływającej po szkle nie będzie większa niż 3 cm.
Aby dokładnie określić lepkość, użyj prostego urządzenia zwanego wiskozymetrem. Jest to naczynie o pojemności 100 ml, z wąskim i długim nosem, którego średnica wynosi 0,4 cm, przez które przepływa roztwór, który jest badany pod kątem lepkości. Ale nie próbuj robić lepkościomierza w domu: aby uzyskać właściwe wyniki, musisz obserwować biżuterię polerującą powierzchnię urządzenia i matematyczną dokładność wymiarów.
W razie potrzeby można uzyskać farby elewacyjne w kolorze limonki. W tym celu przygotowane barwniki są wcześniej dodawane do kompozycji bielenia.
Pigmenty dodane do mieszaniny muszą zostać przefiltrowane, uprzednio rozcieńczone do mlecznej konsystencji.
Zwracamy również uwagę, że wybielanie pigmentowe podczas procesu suszenia staje się jaśniejsze, dlatego przy wyborze koloru konieczne jest wykonanie próbnego barwienia.
W tym celu rozpuszczoną farbę nakłada się na szkło cienką warstwą i pozostawia do wyschnięcia..
Jeśli chcesz, aby sufit nie szlifował się ani nie kruszył w czasie, musisz dodać do zaprawy dziesięć procent kleju do kości. Wlewając klej, dokładnie sprawdź poziom utrwalenia wybielania. Odbywa się to w ten sam sprawdzony stary sposób – nakładając na szkło rozmazy roztworu.
Przemysł sufitów produkuje półprodukty do farb i bielenia na bazie kleju. Instrukcje użycia każdego z nich znajdują się na opakowaniu..
Farba na bazie wapna jest szczególnie popularna przede wszystkim ze względu na niski koszt. Ponadto powłoki z tego materiału mają wiele innych bezwarunkowych zalet:
- Odporny na temperaturę.
- Odporność na podwyższoną wilgotność.
- Doskonała przepuszczalność powietrza.
Najprawdopodobniej wszyscy natknęli się na ściany pomalowane farbami wapiennymi do prac wewnętrznych. Jeśli przypadkowo uderzysz tę ścianę w rękaw, będą na niej ślady. Chodzi o to, że zanim farba na tynku wapiennym nie została dodana sól lub olej suszący, a mianowicie poprzez ich użycie, pomalowana powierzchnia odzieży nie plami.
Farby klejowe, które są jedną z odmian farb na bazie wapna, zostały już wspomniane. Do ich przygotowania konieczne jest rozcieńczenie kredy do takiej gęstości, aby wypłynęła pasta, po czym powstały roztwór należy pozostawić na jeden dzień do ustalenia. Pod koniec tego okresu sztyft zanurza się w pojemniku z roztworem, a ciecz jest spuszczana: ciągły lepki strumień wskazuje, że roztwór jest gotowy.
Farby emaliowane ↑
Zastanów się, czy możliwe jest mieszanie farby na bazie wody z roztworem wapna. Farby emaliowane to kolorowe preparaty wykonane z mieszanki pigmentów i lakierów przez szlifowanie w tarką do farb. Do pigmentów szkliwnych hodowanych na lakierach olejnych.
Żywotność farb emaliowanych wynosi od sześciu miesięcy do roku. Ich kompozycje mogą z czasem gęstnieć, dlatego przed rozpoczęciem pracy zaleca się rozcieńczenie farby dowolnym rozpuszczalnikiem. Różne rozpuszczalniki są odpowiednie dla różnych farb emaliowanych, a tylko benzyna lakowa (uniwersalny rozpuszczalnik) nadaje się do wszystkich rodzajów farb emaliowanych..
Spirytus biały jest rafinowanym rozpuszczalnikiem do rozcieńczania farb olejnych i alkidowych.
Suche farby ↑
Suche pigmenty to proszki zmielone tak drobno, że cząsteczki pigmentu mogą przechodzić przez małe komórki sitowe podczas przesiewania. Jakość suchych farb zależy od stopnia ich zmielenia..
Suche pigmenty dzielą się na metaliczne, nieorganiczne (naturalne), organiczne i nieorganiczne (syntetyczne). Aby uzyskać farbę, pigmenty miesza się ze spoiwami. Naturalne pigmenty otrzymuje się przez obróbkę cieplną, mielenie, wzbogacanie minerałów i skał. Pigmenty syntetyczne (czasami nazywane są również sztucznymi) są uzyskiwane w wyniku reakcji chemicznych, a barwniki metalowe są drobnymi proszkami różnych stopów lub poszczególnych metali.
Najpopularniejszymi pigmentami metalicznymi są srebrno-aluminiowy proszek metaliczny i brązowy złoty proszek.
Aby odróżnić pigmenty nieorganiczne od pigmentów organicznych, należy je kalcynować, w tym celu niewielką ilość proszku wlewa się do probówki lub na blachę stalową i ogrzewa. Pigmenty organiczne z powodu węgla, który jest ich częścią, szybko stają się czarne.
Podczas pracy z różnymi farbami i lakierami nie zapomnij o ich toksyczności i zagrożeniach dla zdrowia. Trujące pigmenty to te, które zawierają związki arsenu, ołowiu, cynku i miedzi. Gdy te substancje są w składzie pigmentów, lepiej pomalować ściany pędzlem: wtedy można uniknąć niebezpieczeństwa zatrucia. Ale podczas korzystania z różnych urządzeń natryskowych (spray i spray) pojawią się trujące działania.
W każdym razie konieczne jest przestrzeganie rygorystycznych zasad bezpieczeństwa i stosowanie maski ochronnej lub respiratora podczas pracy z lakierami i farbami, aby uniknąć zatrucia.
W ten sposób można tworzyć farby wapienne własnymi rękami i używać ich do malowania ścian i sufitów.
