Zadowolony
- Różnica między szamotem a zwykłą cegłą ceramiczną
- Dobry sposób na układanie szamotu na roztwory różnych przepisów
- Skład zaprawy do układania różnych części pieca
- Przepisy na cegły zaprawowe z gliny
- Zaprawa murarska
- Zaprawa murarska zaprawa murarska
- Zastosowanie związków do przemysłowej szamotowej konstrukcji murowej
Murowanie bloku ogniotrwałego jest jednym z najtrudniejszych profesjonalnych zadań dla każdego murarza, najczęściej każdy producent pieca ma swoje sekrety przygotowania i używania zaprawy do układania cegieł ogniotrwałych. Wiele z tych tajemnic nie ma jasnego wyjaśnienia, ale dzięki cierpliwości i zdrowemu rozsądkowi możesz wybrać skład zaprawy do muru bez ukrytej mądrości.
Chemia i mechanika termiczna mieszanek ogniotrwałych jest bardzo trudna do zrozumienia i zrozumienia. W codziennych warunkach nie ma możliwości sprawdzenia i dostosowania składu zaprawy do układania cegieł ogniotrwałych, więc dużo «na oko» i często powtarzane kilka razy, aż do uzyskania pożądanego rezultatu.
Różnica między szamotem a zwykłą cegłą ceramiczną ↑
Nie można mylić cegieł ogniotrwałych z żadnym innym blokiem, nawet z innymi materiałami ogniotrwałymi. Głównie żółty lub nawet jasnożółty, z białawym odcieniem. Główną różnicą między cegłami ogniotrwałymi jest wysoka zawartość tlenku glinu w różnych formach chemicznych i modyfikacjach..
W porównaniu z cegłami ceramicznymi o wysokiej zawartości tlenku żelaza i tlenku krzemu, cegły ogniotrwałe mają swoje własne cechy, które wpływają na jego odporność:
- Wysoka porowatość powierzchni bloku, ale te pory są bardzo małe, roztwór nie penetruje dobrze, ale wilgoć i powietrze są dobre;
- Współczynnik rozszerzalności cieplnej każdej cegły jest ściśle indywidualny, co będzie wymagało trudnego i żmudnego wyboru składu zaprawy do muru;
- Ogniotrwałość i plastyczność cegieł ogniotrwałych w dużej mierze zależy od trybu pracy pieca, a nie od składu zaprawy lub metody murowania.
. 
Dobry sposób na układanie szamotu na roztwory różnych przepisów ↑
Metoda ta nie jest zbyt popularna wśród profesjonalnych producentów pieców, wielu krytykuje ją za niepotrzebną złożoność i złożoność, ale dla amatora jest to często jedyny sposób na zrekompensowanie błędów w murze.
Chamotte jest dobrym izolatorem ciepła, bardzo twardą i napiętą cegłą, z powodzeniem wytrzymuje wysokie temperatury przez długi czas. Ale pod jednym warunkiem – stopniowe nagrzewanie i chłodzenie, zmniejszając w ten sposób niszczący wpływ naprężeń wewnętrznych. Ale w praktyce jest to możliwe tylko w przypadku pieców przemysłowych..
Istotą tej metody jest to, że wybór mieszanki szamotowej zależy od jej położenia w piecu. W przypadku palety, ścian bocznych i dachu pieca lepiej jest użyć różnych receptur roztworów. Jest to niewygodne, wykonanie pracy potrwa trzy razy więcej, ale daje dobre wyniki. Jeśli wszystko zostanie nałożone na jedną kompozycję zaprawy, najprawdopodobniej za rok będziesz musiał przesunąć sklepienie pieca lub taśmę do układania cegieł obok dmuchawy.
W domowym piecu szamot może przedłużyć żywotność, zmieniając grubość szwu więzadłowego i skład zaprawy murarskiej. Jeśli piec przeznaczony jest na przykład na drewno opałowe, na przykład do małego domku letniskowego, szamot można ułożyć w tej samej kompozycji 10% gliny i zastąpić 15% piasku drobnym proszkiem szamotowym.
W rozwiązaniu do układania cegły w łaźni, która idzie do układania rzędów pod kuchenką i ogrzewania łaźni parowej, lepiej jest zmniejszyć zawartość szamotu do minimum i podwoić zawartość gliny, położyć szamot «na końcu» z ceramicznym zaprawą z cegły na zaprawie glinianej.
Skład zaprawy do układania różnych części pieca ↑
Reżim termiczny każdego z elementów pieca wymaga zastosowania własnego rozwiązania. Na przykład nie ma sensu wykorzystywać proporcji składu pakietu okładziny szamotowej do przygotowania zaprawy murarskiej z cegły. Ponadto układanie nawet prostych pieców lub kominków zajmuje co najmniej pięć do siedmiu dni, a przygotowany roztwór w ciągu dnia należy mieszać tak często, jak to możliwe – przerywać i dostosowywać do wilgotności.
Przepisy na glinę dla murów z cegły zaprawowej ↑
W branży pieców kompozycja oparta na kompozycjach gliny i piasku cementowego jest uważana za klasyczną. Glina, ze względu na wysoką zawartość wody, sprawia, że roztwór jest miękki i plastyczny. Szew jest w przybliżeniu taki sam, dlatego konieczne jest dodanie go podczas układania cegieł ogniotrwałych w więzadłach narożnych, w miejscach dostarczania powietrza i odprowadzania produktów spalania.
W przypadku zimniejszej dmuchawy i dolnego rzędu szamotu przylegającego do palety ilość gliny w roztworze powinna być maksymalna z proponowanych przepisów. Zwykle w mieszaninie dwóch części cementu dodaj jedną część gliny i dwie części proszku szamotowego o frakcji od 1 mm do 0,1 mm.
Jeśli szew jest zbyt kruchy, dodaj do gliny bardzo małą ilość umytego białego piasku, około 1/5 ilości gliny, 1/10 drobnego proszku szamotowego i 15-20 g mydła do prania.
Glinę wlewa się niewielką ilością wody z rozpuszczonym mydłem i sieka bagnetem, saperką lub podobnym odpowiednim narzędziem przez godzinę, dodając piasek i szamot w małych porcjach. Podobna procedura sprawi, że glina będzie bardziej «łatwy» i plastik, ale konieczne jest stosowanie roztworu przez nie więcej niż 3 godziny.
Zaprawa ściana zaprawa ↑
Układanie szamotu głównych ścian pieca powinno odbywać się nie więcej niż dwa rzędy dziennie, a pierwszy rząd jest na ogół lepiej wytrzymać kilka dni, aby wyrównać i uregulować szew. Poprzednia metoda służy do przygotowania mieszaniny, ale lepiej jest całkowicie wykluczyć piasek z kompozycji. Wskazane jest ułożenie pierwszych trzech rzędów pieca na mieszance z dodatkiem ciekłego szkła i co najmniej dwukrotnie zwiększenie zawartości proszku do szamotu, zwiększy to wytrzymałość i sztywność szwu, ale zwiększy tendencję do pękania.
Podobnie jak w przypadku ceramiki, odporność na działanie kamienia i wytrzymałość szwu zależy od jakości gliny. Niemożliwe jest zabranie bardzo oleistej i plastycznej gliny, ma wysoką zawartość uwodnionego krzemu i związków żelaza, co niekorzystnie wpływa na dalszy stan muru, zwiększa się skurcz i pojawiają się pęknięcia.
Chude gatunki gliny nie są odpowiednie dla roztworu, nie będą się kurczyć, ale nie będzie siły, roztwór rozpadnie się w ciągu kilku tygodni po zestaleniu. Rozsądną równowagę można ustalić jedynie na podstawie praktycznych testów z suszeniem i ogrzewaniem..
Tłuszczowa glina przejdzie do roztworu, podobnie jak mydło, chude gatunki stają się bardzo słabo zakwaszone nawet pod wpływem sił mechanicznych..
Trudność przygotowania mieszanki do murowania wiąże się z koniecznością utrzymania wymaganej konsystencji roztworu. Krzemian sodu nadaje mieszaninie zwiększoną przyczepność, ale pogarsza jej ciągliwość. Najczęściej lepkość kompozycji dobiera się empirycznie, aby wysokość szwu pod ciężarem cegieł ogniotrwałych nie spadła więcej niż 10 mm.
Dla murowanego komina stosuje się w przybliżeniu ten sam skład zaprawy, ale o bardziej lepkiej konsystencji.
Zaprawa murarska zaprawa murarska ↑
Warunki pracy cegieł ogniotrwałych wymagają zwiększonej odporności cieplnej połączenia przy minimalnych wymiarach złączy o najwyższej możliwej sile przyczepności. Najczęściej cegły ogniotrwałe umieszczone w podstawie pieca przykleja się specjalnym roztworem z mieszaniny ciekłego szkła – 1 część, drobnego proszku z cegieł trocin – 5 części, gliny szamotowej – 2 części.
Konsystencja roztworu – kremowe, lepkie mieszanki – jest również dobra, ale nie dadzą minimalnego rozmiaru szwu, a to jest ważne. Aby sprawdzić jakość przyczepności spoiwa, cegłę zwilża się wodą, a niewielką część partii wrzuca się na powierzchnię czołową. Odpowiednio, przy odpowiedniej konsystencji i proporcjach, zaprawa murarska nie powinna spływać ani spadać z powierzchni cegły..
Zastosowanie związków w murze przemysłowym kamieniołomie przeciwpożarowym ↑
Przemysł produkuje gotową suchą mieszankę do produkcji partii cegieł ogniotrwałych. Ta mieszanina nazywa się zaprawą i jest mechaniczną mieszanką następujących składników:
- Suchy pył z gliny ogniotrwałej, zwykle otrzymywany przez wypalanie w rafineriach, jest bardziej aktywny w przyczepności niż proszek ze szlifowania cegieł ogniotrwałych niespełniających norm;
- Sucha biała glinka bentonitowa o wysokiej zawartości do 25% alfa-tlenku glinu;
- Suchy proszek krzemianu sodu lub szkła wodnego;
- Dodatki uplastyczniające na bazie polimerów rozpuszczalnych w wodzie.
Średnie zużycie wynosi około 20 kg na sto cegieł ogniotrwałych. Przy odpowiedniej konsystencji daje szew 6-8 mm.
Wniosek ↑
Jeśli nie masz doświadczenia w przygotowaniu pęczka i układaniu szamotu, użyj gotowych mieszanek i starej radzieckiej ogniotrwałej szamotu. Według ekspertów piecowych średnia jakość zaprawy na bazie zaprawy i dobra radziecka szamot nie zawiedzie nawet w murach amatorskich.
