System odprowadzania wody na miejscu: układ opcji powierzchniowych i głębokich
Najczęściej osoba nie wybiera działki na letnią rezydencję, ale jest zadowolona z tego, co zostanie zaoferowane w dziale architektonicznym. I podczas korzystania z domku okazuje się, że ziemia natrafiła na wysoki poziom wilgotności. Dlatego drzewa nie chcą rosnąć, a uprawy ogrodowe zaczynają boleć. A najgorsze jest to, że blisko wody gruntowe mogą umyć ściany fundamentu, spowodować kurczenie się domków i budynków gospodarczych, a piwnica będzie cierpiała z powodu powodzi każdej wiosny. Ponadto nadmiar wilgoci w zimie podnosi glebę, powodując jej pęcznienie, dlatego obszar niewidomy, ścieżki i inne elementy projektu witryny zaczną pękać w szwach. Właściciel ma tylko jedną rzecz – zorganizować drenaż witryny własnymi rękami. Ta procedura jest prosta, zajmuje kilka tygodni. Ale unikniesz wielu poważnych problemów i zachowasz zdrowie ogrodu i budynków.
Zadowolony
W zależności od przyczyny zalania terenu drenaż jest otwarty lub zamknięty. Jeśli miejsce jest zdominowane przez gliniastą glebę, która opóźnia opady atmosferyczne i rozmrożony śnieg na powierzchni, wówczas uporządkowanie terenu wystarczy, aby stworzyć otwarty system odwadniający, przez który nadmiar wody opuści powierzchnię gleby.
Drugim powodem stagnacji wilgoci jest blisko przepływająca woda gruntowa. To oni zalewają piwnicę na wiosnę, erozują fundament, gruntują ziemię, a problemu możesz pozbyć się tylko dzięki solidnemu zamkniętemu systemowi odwadniającemu. Zastanów się, jak zrobić drenaż na stronie w najprostszy sposób.
Konstrukcja nr 1 – otwarty drenaż (powierzchniowy)
Lokalny sposób
Otwarta sieć drenażowa jest tworzona bez sporządzania wstępnego schematu lub z nim. Najprostszą opcją jest lokalny drenaż, w oddzielnych miejscach. Powstaje, gdy problem powodzi dotyczy tylko niektórych punktów terenu, a nawet wtedy, gdy występują duże opady.
Wloty wody są umieszczane w miejscach największego gromadzenia się wody (w pobliżu rynien, wzdłuż krawędzi ścieżek itp.), Wkopując zapieczętowany pojemnik lub studnię drenażową w ziemię
W tym przypadku najpierw zauważają miejsca, w których woda najczęściej stagnuje, i kopią ujęcia wody lub zamknięte pojemniki, z których później będzie można pobrać płyn do podlewania ogrodu. Z reguły większość wody pozostaje:
- na końcu odpływu z domku;
- delikatne działki – w pobliżu ganku i tarasu;
- w depresjach o nierównym terenie.
Jeśli miejsce gromadzenia wody znajduje się w pobliżu granicy terenu, to za pomocą rowu odwadnia się na zewnątrz. A w odległych miejscach ujęcia wody są wkopywane w ziemię.
Porzucenie
Drugą opcją drenażu, najbardziej korzystną dla gliniastej gleby, jest układanie rowów w całym miejscu. Najpierw nakreślają plan na papierze, w którym zaznaczają całą sieć rowów oraz miejsce studni odwadniającej, w której gromadzona będzie woda.
Głębokość rowu odwadniającego wynosi około pół metra, a częstotliwość lokalizacji zależy od poziomu trzęsienia terenu (im wilgotniejszy grunt, tym więcej rowów należy wykopać)
Aby otwarty system odwadniający działał skutecznie, rowy muszą być wykonane z nastawieniem na przyszłe ujęcie wody. Jeśli powierzchnia ziemi jest nierówna, kopią topografię, a jeśli jest płaska, będziesz musiał sztucznie wytworzyć uprzedzenie, w przeciwnym razie woda zastygnie w sieci drenażowej.
Liczba rowów zależy od stopnia wilgotności gleby. Im więcej gliny, tym częściej układane są sieci odwadniające. Głębokość rowów jest nie mniejsza niż pół metra, a szerokość zależy od stopnia bliskości studni odwadniającej. Najszerszy jest rów, który zbiera wodę od wszystkich innych i wysyła ją do studni.
Konieczne jest sprawdzenie jakości spływu na rowach, które nie zostały jeszcze dopracowane; w przeciwnym razie konieczne będzie podjęcie dodatkowych wysiłków w celu demontażu projektu
Po wykopaniu całego systemu odwadniającego w okolicy należy sprawdzić jakość odwodnienia. Aby to zrobić, przy użyciu zwykłych węży do podlewania, silny strumień wody (najlepiej z kilku punktów na raz) jest uruchamiany przez rowy i obserwuje się, jak szybko przepływ przechodzi do studni odwadniającej. Jeśli w niektórych obszarach przepływ jest zbyt wolny, musisz zrobić większe nachylenie.
Po sprawdzeniu funkcjonowania systemu zaczynają wymyślać sposoby jego dekoracji. Niewiele osób lubi wygląd wykopanych rowów w ich okolicy, więc starają się jakoś je przykryć. Najłatwiej to zrobić za pomocą żwiru różnych frakcji. Dno jest wypełnione dużymi kamykami, a na górze leżą mniejsze. Ostatnią warstwę można nawet ozdobić marmurowymi kawałkami lub żwirem dekoracyjnym pomalowanym na niebiesko, tworząc w ten sposób podobieństwo suchych strumieni. Pozostaje ozdobić ich brzegi zielonymi roślinami, a system odwadniający zamieni się w unikalny element projektu. Rowy wokół obwodu domku można zamknąć za pomocą ozdobnych kratek.
Jeśli zostawisz otwarte rowy, najlepiej nadać im kształt źródła wody, tworząc coś w rodzaju strumienia. Ale ta opcja będzie musiała być okresowo czyszczona ze śmieci
Ważny! Wypełnienie rowów żwirem chroni ściany przed zawaleniem, a tym samym przedłuża żywotność systemu drenażowego!
Konstrukcja nr 2 – zamknięty (głęboki) drenaż
Jeśli problem torfowiska nie jest spowodowany przez glinę, ale przez blisko położone wody gruntowe, lepiej jest stworzyć głęboki drenaż na tym terenie. Wydaj to w następującej kolejności:
1. Określ głębokość rury. Im gęstsza ziemia, tym mniej płytkie rury są układane. Tak więc dla gleby piaszczystej potrzebujesz wykopów co najmniej metra, dla gliny – 80 cm, dla gliny – 70-75 cm W takim przypadku nie zapomnij wziąć pod uwagę głębokości zamarzania gleby w twoim obszarze. Lepiej, jeśli rury są poniżej tego poziomu. Wtedy zimą nie zostaną zdeformowane przez resztki wilgoci i rozszerzającą się glebę.
2. Podnieś rury. Obecnie większość rur drenażowych jest wykonana z perforowanego tworzywa sztucznego. Jest tańszy niż ceramiczny i bezpieczny, w przeciwieństwie do cementu azbestowego. Ale rura powinna być dodatkowo chroniona przed wnikaniem małych cząstek ziemi i piasku, w przeciwnym razie z czasem się zatka i przestanie pełnić funkcje drenażowe. Aby to zrobić, użyj geowłóknin, które owijają każdą rurę, biorąc pod uwagę rodzaj gleby.
Poduszka z piasku i żwiru pełni rolę amortyzatora i dodatkowego filtra do rur drenażowych, nie wpuszczając dużych cząstek ziemi i gruzu, które doprowadzają wody gruntowe
Jeśli ziemia jest gliniana, nie można użyć geowłóknin, ale rury należy ułożyć na żwirowej poduszce (20 cm). Na glinie nie wykonuje się ściółki z kruszonego kamienia, ale rury są owinięte tkaniną filtracyjną. Na glebach piaszczystych potrzebne jest zarówno owijanie geowłókniny, jak i wypełnianie rur żwirem z góry i z dołu.
Gotowe rury drenażowe są tworzone z perforowanego falistego tworzywa sztucznego, które jest już owinięte tkaniną filtracyjną, więc nie wymaga dodatkowej pracy podczas układania
3. Przygotowujemy miejsca do ujęcia wody. Przed rozpoczęciem wykopalisk musisz zdecydować, gdzie popłynie woda. Może to być po prostu wyjście rury poza obszar, w którym wpadnie do rowu. Ale lepiej jest zrobić dobrze drenaż. Pomoże w suchym roku, ponieważ tę wodę można wykorzystać do potrzeb ogrodowych. I nie zawsze jest możliwe usunięcie systemu odwadniającego z terenu.
4. Prace ziemne. Rowy kopią na zboczu do miejsca ujęcia wody. Ostrożnie – powinno być 7 cm spadku na metr rowu. Pamiętaj, aby sprawdzić ocenę na poziomie budynku. Najlepszym układem okopów jest choinka, w której wszystkie boczne gałęzie przepływają do jednej centralnej gałęzi utworzonej z szerszej rury. I z tego woda dostaje się do studni.
5. Przygotowanie dna rowów do układania rur. Kiedy wykopana jest sieć rowów, konieczne jest przygotowanie dna do układania rur. Nie powinno być na nim kropli, ponieważ w miejscach pęknięć plastik zacznie pękać pod ciężarem gleby. Najwygodniej jest stworzyć podkładkę amortyzującą. Aby to zrobić, 10 cm gruboziarnistego piasku wylewa się na dno, a na górze znajduje się ta sama warstwa żwiru. I już na nim układane są rury. Jeśli z jakiegoś powodu nie można wykonać zasypki, wówczas cały rów jest dodatkowo wyłożony geowłókniną, aby zapobiec zamuleniu rur.
Ważny! Podnieś tkaninę filtracyjną o niskiej gęstości, w przeciwnym razie woda nie będzie mogła szybko przedostać się przez jej ściany.
6. Układanie systemu drenażowego. Wszystkie rury są układane w okopach i łączone w jedną sieć za pomocą trójników i krzyżaków.
Aby połączyć rury drenażowe w jedną sieć, stosuje się dodatkowe elementy, takie jak krzyże i trójniki, wybierając je zgodnie ze średnicą rur
Ponadto system jest pokryty warstwą piasku z góry, a następnie żwirem (10-15 cm na warstwę). Pozostała przestrzeń jest zatkana zwykłą ziemią, tworząc rolki powyżej poziomu gruntu. Z czasem warstwy opadną, a kopce zrównają się z powierzchnią gleby.
Po zakończeniu drenażu na miejscu zaleca się, aby nie prowadzić go ciężkim sprzętem, aby nie zniszczyć systemu. Lepiej jest zakończyć wszystkie skomplikowane prace budowlane przed utworzeniem sieci drenażowej, ponieważ trudniej jest ją przywrócić niż stworzyć nową..