Zadowolony
- Korzyści z poliwęglanu
- Jak zrobić baldachim z poliwęglanu własnymi rękami
- Projekt i obliczenie czaszy wykonanej z poliwęglanu komórkowego
Praktycznie umiejętnie zaprojektowana i wykonana czasza jest tak duża, że ludzie często spędzają pod nią więcej czasu latem niż w domu, nawet przy złej pogodzie. Zadaszenie z poliwęglanu jest łatwe do wykonania własnymi rękami, a w przeciwieństwie do konstrukcji wykonanych z tektury falistej lub metalu, pozwala zachować naturalne oświetlenie miejsca odpoczynku. Poziomu komfortu pod takim baldachimem nie można porównać z innymi powłokami.
Dlaczego do czaszy wybrano poliwęglan? Wysoka przezroczystość i wytrzymałość mechaniczna sprawiły, że jest najpopularniejszym zamiennikiem szklanych powierzchni w budownictwie. Mały punkt ujemny – poliwęglan ma wysoką przezroczystość, ale promieniowanie ultrafioletowe w większości opóźnień, co denerwuje właścicieli szklarni i szklarni. Dla wczasowiczów tylko dla dobra. Ta właściwość doprowadziła do tego, że w zdecydowanej większości zadaszenia na basen zewnętrzny wykonane są zrób to sam z poliwęglanu.
Zalety poliwęglanu ↑
Poliwęglan jako materiał na baldachim zapewnia niezaprzeczalne zalety:
- Arkusze materiału w porównaniu z elementami z metalu, drewna lub szkła krzemianowego, o równej powierzchni i cechach, są tańsze;
- Materiał pozwala uzyskać przestrzenne struktury markiz o złożonym kształcie i dużym promieniu gięcia;
- Optyczne i przepuszczające światło właściwości poliwęglanu umożliwiają podejmowanie decyzji projektowych, których nie można wdrożyć przy użyciu innych materiałów;
- Wysoka odporność na ciepło i mróz, dobre bezpieczeństwo przeciwpożarowe.
Jak zrobić baldachim z poliwęglanu własnymi rękami ↑
Aby zbudować baldachim nad drzwiami wejściowymi domu lub wiaty, możemy użyć arkusza kompozytowego, zwanego również wielowarstwowym lub komórkowym.
Jest lekki, wygina się idealnie w kierunku poprzecznym i daje lekko rozpraszający efekt światła słonecznego. Ponadto wszelkie podłogi, markizy lub szczyty wykonane z dmuchanego poliwęglanu nie są podatne na występowanie dźwięków rezonansowych wywołanych przez prądy wiatru lub krople deszczu. Arkusze baldachimu są dobrze umyte i podawane w dowolnych opcjach. Ale malowanie lub czyszczenie rozpuszczalnikami organicznymi nie toleruje dobrze. Istnieją metody spawania i klejenia arkuszy poliwęglanowych, pozwalające uzyskać złudzenie monolitycznej struktury.
Jest kilkakrotnie lżejszy niż jego odpowiednik – monolityczny poliwęglan. Ze względu na wysoką przezroczystość arkusz monolityczny wygląda jak szkło krzemianowe, trudniej jest go przetwarzać, o grubości większej niż 6 mm, wszelkie złożone zagięcia powierzchni można naprawić tylko za pomocą bardzo mocnej ramy.
Z punktu widzenia zewnętrznej spektakularności i dekoracyjności baldachim monolitycznego materiału wygląda bardziej reprezentacyjnie. Ze względu na znaczną masę monolityczne panele poliwęglanowe wymagają bardziej wytrzymałej ramy wzmocnionej usztywnieniami. Zazwyczaj monolityczne panele poliwęglanowe są używane do markiz lub do symulacji dużych szklanych paneli w biurach lub centrach handlowych.
Jak widać na wykresie, uzyskanie dużego wygięcia panelu z monolitu jest dość trudne. Arkusze monolitycznego poliwęglanu o dużej krzywizny powierzchni można uzyskać tylko na etapie formowania w środowisku przemysłowym. Prosty monolit arkuszowy jest coraz częściej stosowany do wymiany szkła w dużych otworach okiennych..
Projekt i obliczenie czaszy wykonanej z poliwęglanu komórkowego ↑
Konstrukcja czaszy z poliwęglanu sprowadza się do dwóch głównych środków, które pozwalają uzyskać maksymalną wytrzymałość przyłbicy i konstrukcji wsporczej przy minimalnych kosztach. Znając powierzchnię baldachimu z poliwęglanu i grubość blachy, możesz ustawić obciążenie pionowe i odpowiednio minimalny rozmiar profilu metalowego.
Oszacowanie ilości i wymiaru materiałów ↑
Po pierwsze, aby wykonać baldachim z poliwęglanu własnymi rękami, musisz sporządzić rysunki i określić skok sił wzdłużnych i poprzecznych. Oznaczamy pasy nośne zgodnie z danymi z tabeli i koncentrując się na wstępnych wymiarach czaszy.
Drugim krokiem jest określenie grubości elementów ramy. Jednak z powodu niskiej masy poliwęglanu obliczenia sprowadzają się do określenia wystarczającej sztywności strukturalnej przy nadmiernej wytrzymałości na podparcie.
Najbardziej ilustrującym przykładem jest baldachim wykonany z poliwęglanu, wykonany przez ciebie zgodnie z rysunkami i zdjęciami. Dzięki uniwersalnemu schematowi wykorzystania go jako podpory ściany domu, można go wykorzystać do wyposażenia werandy lub miejsca do przechowywania.
W oparciu o przyjęte wymiary 5,4 x 3,5 m zajmie to około 20 m2) Komorowy arkusz z poliwęglanu o grubości 4 mm. Ciężar czaszy, uwzględniając elementy złączne, nie przekroczy 60 kg. Aby zbudować baldachim, możesz użyć:
- W poprzecznych elementach listwy dachowej – taśma stalowa 4x40x3000 mm;
- W podłużnych belkach dachu – stalowa rura w ½ lub w ¾ cale;
- Do podpór pionowych i belek poprzecznych używamy rur 2-calowych i kąta nr 75, odpowiednio długości 2500 i 5500 mm.
Konstrukcja ramy nośnej czaszy ↑
Wcześniej przed zaplanowaniem pracy należy przygotować witrynę pod baldachimem, w oparciu o cele jej użycia. Najwygodniejszą i estetyczną opcją będzie układanie płytek dekoracyjnych z mieszanki cementowo-piaskowej na mieszance piasku i żwiru.
Przed ułożeniem płytek zaznaczymy punkty, w których podpory znajdą się pod baldachimem. Do betonowania podpór wiertłem lub łopatą wykonamy dwa doły o głębokości 50 cm i średnicy co najmniej 20 cm.
Przed zainstalowaniem podpór pod baldachimem nakładamy na rury oznaczenia podpór na poziomie układania w betonie, tak aby długość rury wystającej nad powierzchnię miała margines wysokości podparcia co najmniej 30 mm. Część rury do osadzenia w betonie jest impregnowana hydroizolacją – lakierem bitumicznym lub mastyksem. Po zainstalowaniu wspornika pozycję pionową ostrożnie ustawia się na dwustronnej pionie i wylewa betonem. Dalsza praca z podporami odbywa się trzy dni po wylaniu.
Na pionowej ścianie domu zaznaczamy i wbijamy kołki pod kołki lub nakrętki kołkowe do zamocowania jednej z podłużnych belek. Po zamocowaniu jednej z krawędzi narożnika lub rury położenie drugiej krawędzi określa się na podstawie poziomu budynku, osiągając maksymalną zgodność z pozycją poziomą.
Aby prawidłowo wykonać baldachim z poliwęglanu własnymi rękami zgodnie z rysunkiem, weryfikujemy wszystkie rozmiary głównych elementów nośnych. Za pomocą szlifierki dostosowujemy wysokość pionowych podpór, jednocześnie rozkładając na nich drugą belkę wzdłużną wzdłuż poziomego horyzontu. Po osiągnięciu niezbędnej pozycji chwytamy elementy za pomocą elektrycznych punktów spawalniczych.
Między dwiema belkami rozkładamy i przymocowujemy poprzeczne segmenty taśmy stalowej, uprzednio wyginając je według jednego wzoru, uzyskując odchylenie w geometrii profilu nie większe niż kilka milimetrów.
Układamy arkusze poliwęglanu na ramie nośnej ↑
Wysokiej jakości poliwęglan ma powłokę, która zmniejsza niszczące działanie promieniowania słonecznego. Na wierzch powłoki zawsze przykleja się folię ochronną, która jest usuwana z poliwęglanu dopiero po zakończeniu pracy.
Przed ułożeniem na ramie nośnej czaszy arkusze poliwęglanu są cięte piłą elektryczną. Siła wywierana na narzędzie powinna być ograniczona, aby nie dopuścić do tego, aby ostrze podniosło ostrze lub tarczę do metalu..
Wzdłuż długości arkusza za pomocą wiertarki z małymi prędkościami wywierć otwory w arkuszach poliwęglanowych do łączników samogwintujących. Otwory są umieszczone co najmniej 50 mm od krawędzi arkusza, co 40-50 cm. Do zamocowania poliwęglanu stosuje się specjalistyczne zestawy, w tym okładziny z uszczelką, śruby samogwintujące z podkładkami kompensującymi ciepło i dekoracyjne paski zewnętrzne.
Układanie arkuszy poliwęglanu na metalowym pasku ramy odbywa się zgodnie ze schematem, zapewniając obecność przerwy termicznej między końcami arkuszy. Przed ułożeniem blachy na taśmie stalowej układana jest podszewka i dwie nitki szczeliwa. Po ułożeniu i zamocowaniu arkusza za pomocą śruby samogwintującej z podkładką szczelinę między arkuszami zamyka górna płyta z uszczelkami. Ostatnią operacją jest instalacja na baldachimie ozdobnych pasków, nakładek, zakrywających szwy przed wpływem środowiska zewnętrznego.
Odstęp między końcami na połączeniach arkuszy wybiera się w granicach 3-4 mm dla każdego metra szerokości arkusza. Przy obliczaniu długości arkusza poliwęglanu zwykle należy wziąć pod uwagę niewielki zwis poza belką wzdłużną czaszy przy 100-120 mm.
W podobny sposób możesz zrobić wolnostojącą zadaszenie.
Wśród wielu opcji możesz wybrać projekt czaszy dla garażu, wykonać ją w uproszczonej wersji, bez profilowania powierzchni podstawy z poliwęglanu.
