Postanowiłem rozpocząć prace nad dopracowaniem nowo zakupionej działki z układem i aranżacją ścieżek ogrodowych. W moich rękach miałem już projekt stworzony przez projektanta krajobrazu. Na planie, oprócz budynków i roślin, zakrzywione ścieżki prowadzą do wszystkich «strategiczny» obiekty strony. Betonowe kostki brukowe wybrano jako kostkę brukową – materiał jest trwały, a jednocześnie może tworzyć dekoracyjną powierzchnię.
Zacząłem samodzielnie budować tory, ponieważ wierzę, że ekipy budowlane, nawet te profesjonalne, często nie przygotowują się wystarczająco dobrze «poduszka» pod kostką brukową. Następnie płytka pochyla się, wypada … Postanowiłem zrobić wszystko sam, aby na pewno przestrzegać wszystkich zasad układania. Teraz, gdy moje trasy są gotowe, postanowiłem podzielić się wrażeniami z budowy, przedstawiając szczegółowy raport ze zdjęć.
Zadowolony
Kostka brukowa ma złożoną, wielowarstwową strukturę. Zdecydowałem się użyć tej sekwencji warstw (od dołu do góry):
- podkładowy;
- geowłókniny;
- gruboziarnisty piasek 10 cm;
- geowłókniny;
- geosiatka;
- kruszony kamień 10 cm;
- geowłókniny;
- ekranowanie granitowe 5 cm;
- betonowa kostka brukowa.
Tak więc w moim cieście stosuje się 3 warstwy geowłókniny – do oddzielenia warstw gruzu i piasku. Zamiast brukowania pod bruku zastosowałem drobny granitowy ekran (0-5 mm).
Spróbuję etapowo określić technologię, której użyłem przy tworzeniu utworów.
Etap 1. Oznaczanie i wykopy pod torem
Moje tory są zakrzywione, więc używanie normalnej liny i kołków, jak zaleca się w literaturze do znakowania, jest problematyczne. Wyjście było proste. Do formacji musisz użyć czegoś elastycznego, dla mnie gumowy wąż okazał się odpowiednim materiałem do znakowania. Dzięki temu utworzyłem kontury jednej strony toru.
Następnie nałożyłem płaską szynę na wąż i oznaczyłem drugą stronę toru łopatą. Następnie «obgryzł» z łopatą po obu stronach toru, kawałkami darni w kostkach, służyły one jako wytyczne do dalszego wykopania rowu.
Cięcie darń wzdłuż konturów torów
Kopanie rowu zajęło kilka dni, jednocześnie musiałem wykorzenić 2 pniaki i krzak porzeczki, które w ich nieszczęściu znalazły się na ścieżce przyszłej ścieżki. Głębokość wykopu wynosiła około 35 cm. Ponieważ moja strona nie jest idealnie gładka, do utrzymania poziomu wykopu zastosowano poziom optyczny.
Kopany rów
Etap 2. Układanie geowłóknin i wypełnianie piasku
Na dnie i ścianach wykopu położyłem geowłókniny Dupont. Technologia jest taka: kawałek jest wycinany z rolki wzdłuż szerokości toru i układany w wykopie. Następnie krawędzie materiału zostaną obcięte i pokryte ziemią.
Geowłókniny pełnią bardzo istotną funkcję. Chroni warstwy ciasta drogowego przed zmieszaniem. W takim przypadku geowłókniny nie pozwolą na wypłukanie piasku (którym zostanie wypełniony) do ziemi.
Piasek (duży, kamieniołom) został przykryty warstwą 10 cm.
Proces wypełniania piasku ułożoną warstwą geowłókniny
Aby zapewnić poziomy poziom warstwy, przed zasypaniem w wykopie, umieściłem kilka listew na wysokości 10 cm w odstępach około 2 m. Dostałem osobliwe latarnie, zgodnie z poziomem, który pokryłem piaskiem.
Ponieważ konieczne było rozebranie nasypów piaskowych i wyrównanie ich wzdłuż szyn z czymś, wynalazłem urządzenie, które pełni rolę reguły budowlanej, ale na uchwycie. Ogólnie wziąłem motykę, przymocowałem do niej szynę za pomocą dwóch samogwintujących śrub i dostałem uniwersalny korektor do luźnych warstw. Wyrównany.
Ale wyrównanie nie wystarczy, na końcu warstwa powinna być jak najbardziej zagęszczona, ubita. Do tej pracy musiałem kupić narzędzie – elektryczną płytę wibracyjną TSS-VP90E. Na początku próbowałem ubić warstwę piasku, która nie była jeszcze wyrównana, ponieważ myślałem, że płyta jest ciężka i płaska – wszystko wyrówna. Ale tak się nie stało. Wibrująca płyta nieustannie usiłowała zatrzymać się na wzloty i upadki piasku, trzeba ją było odłożyć na bok, odepchnąć. Ale kiedy mój zmodyfikowany motyka wyrównał piasek, praca poszła łatwiej. Bez napotykania przeszkód płyta wibracyjna porusza się łatwo, jak w zegarku.
Zagęszczarka z elektryczną płytą wibracyjną
Z wibrującą płytą kilka razy spacerowałem po warstwie piasku, po każdym przejściu rozlałem powierzchnię wodą. Piasek stał się tak gęsty, że kiedy po nim szedłem praktycznie nie było śladów.
Podczas ubijania piasek należy kilkakrotnie zrzucić wodą, aby maksymalnie zagęszczał
Etap 3. Układanie geowłóknin, geosiatek i instalacja granicy
Na piasku położyłem drugą warstwę geowłókniny.
Geowłókniny nie pozwolą na zmieszanie piasku z kolejną warstwą pokruszonego kamienia
Następnie, zgodnie z planem, znajduje się geosiatka, na której zainstalowana jest granica. Wydaje się, że wszystko jest proste. Ale jest szkopuł. Krawężniki (wysokość 20 cm, długość 50 cm) są proste, a ścieżki są zakrzywione. Okazuje się, że granice powtarzają linie torów, należy je wyciąć pod kątem, a następnie zadokować ze sobą. Piłowałem i przycinałem końce na niedrogiej maszynie do cięcia kamienia, wcześniej mierząc kąty wypiłem ją za pomocą elektronicznego goniometru.
Wszystkie przycięte krawędzie zostały wyrównane wzdłuż krawędzi torów, dokowanie jest prawie idealne. Okazało się, że główna część kamieni została pocięta na kawałki o wielkości 20-30 cm, szczególnie ostre zwoje zostały złożone z kawałków o długości 10 cm, a szczeliny między kamieniami podczas końcowego montażu wynosiły 1-2 mm.
Dopasowywanie krawężników do krzywizny torów
Teraz pod odsłoniętymi granicami konieczne jest położenie geosiatki. Aby nie angażować się w dokowanie i ponowne ustawianie granic, farbą w sprayu nakreśliłem ich położenie liniami. Następnie usunąłem kamienie.
Lokalizację kamieni wskazuje farba
Wytnąłem kawałki geosiatki i położyłem je na dnie wykopu. Mam siatkę Tensar Triax z trójkątnymi komórkami. Takie komórki są dobre, ponieważ są stabilne we wszystkich kierunkach, wytrzymują siły wywierane wzdłuż, w poprzek i po przekątnej. Jeśli ścieżki są proste, nie ma problemu, możesz użyć zwykłych siatek z kwadratowymi komórkami. Są stabilne pod względem długości i szerokości i rozciągają się po przekątnej. Dla mnie moje tory nie pasują.
Na geokracie układam krawężniki na miejscu.
Układanie geosiatek i ustawianie krawężników
Pozostaje położyć je na rozwiązaniu, aby ustalić pozycję. Proces ten okazał się trudny, ponieważ konieczne jest utrzymanie poziomów wysokości wcześniej ustalonych na planie terenu. Tradycyjnie, aby zachować zgodność z poziomem, zaleca się stosowanie sznurka (nici). Ale jest to odpowiednie tylko dla prostych torów. Z zakrzywionymi liniami jest trudniej, tutaj musisz zastosować poziom konstrukcji, z reguły poziom i stale sprawdzać poziomy projektu.
Rozwiązanie jest najczęstsze – piasek, cement, woda. Zaprawę nakłada się za pomocą pacy we właściwe miejsce, a następnie kładzie na niej kamień krawężnikowy, wysokość sprawdza się na poziomie. Więc położyłem wszystkie kamienie po obu stronach torów.
Mocowanie krawężników na zaprawie cementowej M100
Kolejne ważne wyjaśnienie: każdego dnia po pracy należy koniecznie umyć przylegający roztwór mokrym pędzlem z boków i wierzchu kamieni. W przeciwnym razie wyschnie i trudniej będzie go usunąć, zniszczy cały wygląd ścieżek.
Etap 4. Wypełnianie pokruszonego kamienia i układanie geowłóknin
Następną warstwą jest kruszony kamień 10 cm. Zwracam uwagę, że żwir nie jest używany do budowy ścieżek. Ma okrągły kształt, więc nie «Pracuje» jako pojedyncza warstwa. Zmiażdżony granit, który został użyty na moich ścieżkach, to zupełnie inna sprawa. Ma ostre krawędzie, które łączą się ze sobą. Z tego samego powodu żwir nadaje się na tory (to jest ten sam żwir, ale kruszony, z poszarpanymi krawędziami).
Frakcja kruszonego kamienia 5-20 mm. Jeśli użyjesz większej frakcji, nie możesz położyć drugiej warstwy geowłóknin, ale zrobić z jedną geosiatką. Zapobiegnie mieszaniu piasku z kruszonym kamieniem. Ale w moim przypadku jest właśnie taki ułamek, a geowłókniny są już ułożone.
Więc roztrzaskałem żwirek taczką równomiernie na wszystkich torach, a następnie wyrównałem ją zmodyfikowaną motyką. Ponieważ na tym etapie zostały już zainstalowane granice, przerobiłem szynę wyrównującą motykę – wyciąłem rowki na końcach, które mogą opierać się o granice. Rowki muszą być takie, aby spód szyny spadł na planowany poziom zasypki. Następnie przesuwając szynę wzdłuż zasypki, można rozciągnąć warstwę, wyrównać ją do pożądanego poziomu.
Wyrównanie warstwy kruszonego kamienia z szyną rowkową z wyciętymi rowkami
Płyta wibracyjna z podkładką.
Na gruzie – geowłókniny. To już trzecia warstwa, niezbędna, aby zapobiec mieszaniu się następnej warstwy (przesiewania) z kruszonym kamieniem.
Układanie trzeciej warstwy geowłóknin
Etap 5. Organizacja warstwy wyrównującej pod kostką brukową
Najczęściej płyty chodnikowe układane są na chodniku – słabej mieszance cementu lub na grubym piasku. Postanowiłem zastosować do tych celów granitową frakcję przesiewową 0-5 mm.
Kupiłem projekcje, zasnąłem – wszystko, jak w poprzednich warstwach. Grubość przesiewania luzem wynosi 8 cm, po ułożeniu kostki brukowej i ubijaniu warstwa stanie się mniejsza – jej planowana ostateczna grubość wynosi 5 cm Dane, które po ubiciu przesiewu ustabilizują się o 3 cm, uzyskuje się eksperymentalnie. Kolejna warstwa wyrównująca, taka jak piasek, może dać zupełnie inny skurcz. Dlatego przed rozpoczęciem układania zaleca się przeprowadzenie eksperymentu: ułóż kostkę brukową na małym odcinku ścieżki, ubij ją i sprawdź, jak długo potrwa zrzut.
Musisz bardzo ostrożnie podchodzić do poziomowania łóżka, używając szyny poziomującej z rowkami dla planowanej wysokości warstwy.
Zasyp i wyrównanie za pomocą drewnianej szyny
Etap 6. Układanie kostki brukowej
Wysokość pozyskanych kostki brukowej wynosi 8 cm, zgodnie z planem należy ją ułożyć równo z krawężnikiem. Musisz zacząć układać od środkowej części toru, bliżej krawężników, zaczyna się przycinanie. Przy złożonym wzorze nawierzchni trzeba dużo wyciąć. Ponownie piłem kostkę brukową na maszynie, byłem dręczony – zajmuje to dużo czasu i energii. Ale wyszło pięknie!
Technologia układania kostki brukowej jest dość prosta. W rzeczywistości wystarczy wbić kafelek w wysypisko za pomocą uderzeń młotka. W tym samym czasie zrzut jest taranowany, a kostki brukowe są mocowane. Poziom podłogi jest kontrolowany przez naciągnięty sznur lub nić.
Rozpocznij układanie kostki brukowej – od środkowej części torów
Wzór toru jest już widoczny, pozostaje przeciąć i zainstalować kostkę brukową w pobliżu krawężników
Uderzyłem brukowane kamienie w wibrującą płytę, nie użyłem gumowej uszczelki – nie mam jej.
Oto okazała się ścieżka!
W rezultacie mam niezawodny piękny tor, prawie zawsze suchy i antypoślizgowy.
Eugene
