Zadowolony
Serebryanka to farba o metalicznym kolorze lub po prostu produkowany proszek aluminiowy drobno zmielone aluminium. Szlifowanie stosuje się w 2 różnych kategoriach – PAP-1 i PAP-2.
Serebryanka może być używana do malowania dowolnych powierzchni na ulicy, w warunkach podwyższonej temperatury powietrza (malowanie pieców, grzejników) i tak dalej. Dlatego doskonale nadaje się do ochrony powierzchni przed skutkami negatywnych czynników środowiskowych. Ponadto doskonale chroni powierzchnie przed korozją, leży płasko, ale w tym celu należy go odpowiednio rozcieńczyć.
Jaki jest skład srebrnej rybki? ↑
Pomimo nazwy tej farby, nie zawiera ani grama srebra. W rzeczywistości jego skład zawiera tylko kruszony pył metalowy, który jest uzyskiwany przez mielenie odpadów aluminiowych i bezpośrednio aluminium. W ten sposób. Staje się jasne, że srebrna rybka jest drobnym proszkiem aluminium, który nadaje materiałowi stalowy kolor podczas malowania.
Jak hodować srebrniki? ↑
Tak więc PAP-1 jest hodowany w specjalnym stosunku z lakierem BT-577 – 2 do 5. Farba jest w stanie wytrzymać temperatury do 400 stopni i nie wypala się. Najpierw wlewa się proszek, a następnie wlewa się porcjami lakier i powstałą mieszaninę miesza się za pomocą miksera.
PAP-2 rozcieńcza się w stosunku 1 do 3 lub 1 do 4 dowolnym lakierem. Wszystko dokładnie wymieszaj. Warto jednak zauważyć, że w wyniku mieszania uzyskuje się dość gęstą masę, której nie można użyć. Dlatego należy doprowadzić do tak zwanej konsystencji malarskiej..
Aby farba była bardziej płynna, używają mieszaniny rozpuszczalników lub jednej rzeczy – benzyny lakowej, terpentyny, rozpuszczalnika. Jeśli zamierzasz spryskać srebrnika, farbę i rozpuszczalnik należy wymieszać w równych proporcjach, a dla wałka i pędzla odpowiedni jest stosunek 2 do 1.
Podczas rozcieńczania farby syntetycznym olejem do suszenia proces nie będzie się bardzo różnił, proporcje są takie same jak w przypadku lakierów. Okres przechowywania srebrnego proszku nie ma granic, ale rozcieńczony skład – nie więcej niż sześć miesięcy.
Gdzie stosuje się srebrne rybki? ↑
Zakres tej farby jest dość szeroki. Jest stosowany zarówno w życiu codziennym, jak iw przemyśle. Często służy do malowania:
- Grzejniki, baterie.
- Części używane w produkcji.
- Części w kotłowniach chroniące je przed przegrzaniem.
- Mosty.
- Konstrukcje portowe, statki.
- Rury.
Plusy i minusy Silverfish ↑
Ludzie używają Serebryanki od ponad stu lat iw tym czasie nikt nie zmęczył się farbą. Przeciwnie, jest coraz częściej wykorzystywany do różnych potrzeb. Jaki jest sekret takiej popularności? Chodzi o ogromną liczbę zalet, które ma:
- Serebryanka nie łuszczy się, jest wystarczająco mocna, a jednocześnie cienki materiał. Ale jednocześnie, jeśli potrzebujesz, możesz łatwo pozbyć się farby.
- Farba zamienia się w warstwę ochronną dla powierzchni, na które jest nakładana. Tworzy cienką, ale równą, gładką warstwę, w pełni ukazującą teksturę powierzchni..
- Nakłada się go na różne materiały – od drzewa po beton i metal.
- Na przykład długa żywotność farby nie pogarsza się w wodzie przez 3 lata, nominalnie – około 7 lat, ale w rzeczywistości jeszcze dłużej.
- Nie boi się wysokich temperatur.
- Niewrażliwy na korozję.
- Nietoksyczny.
- Szybko schnie.
- Ładny srebrny kolor.
- Za jego pomocą można uzyskać różne odcienie metalu za pomocą pigmentów..
Oczywiście, oprócz zalet, ta farba ma swoje wady, z których główną jest niebezpieczeństwo wybuchu. Dlatego taki proszek powinien być przechowywany w suchym miejscu i w szczelnie zamkniętym pojemniku, naturalnie z dala od możliwych źródeł ognia, bezpośredniego światła słonecznego. Nie możesz trzymać farby obok jedzenia, ponieważ szybko wchłania się zapach srebrzystej ryby.
Warto również zauważyć, że farba nie jest kompatybilna z farbami olejnymi i alkidowymi. Ponadto nie należy nakładać srebrnych ryb na farby NBH i emalie nitro, ponieważ w połączeniu z taką powłoką farba nie wytrzyma długo na powierzchni, szybko się odsunie i może pęcherzyków w górę.
Tajemnice stosowania srebrnych ryb ↑
Stosowanie srebrzystych ryb nie jest skomplikowane. Aby rozpocząć ten proces, musisz najpierw dokładnie wyczyścić powierzchnię roboczą z poprzedniej warstwy farby, metalu, wapna itp. Metalową powierzchnię należy oczyścić z rdzy, kamienia. W przypadku, gdy nie można usunąć warstw starej farby, powierzchnię można zagruntować.
Jeśli zamierzasz pokryć srebrne materiały srebrem, najpierw powinieneś je starannie zmielić. Do malowania możesz użyć dowolnych narzędzi, które będą wygodniejsze w pracy – pistoletu natryskowego, pędzla, wałka. Srebrna rybka musi być nakładana na powierzchnię w dwóch, a najlepiej w trzech warstwach. Wybierając pędzel jako narzędzie do malowania, należy pamiętać, że musisz być bardzo zręczny i szybki, ponieważ jeśli się trochę wahasz, farba może mieć czas do wyschnięcia. W rezultacie wszystko zostanie pomalowane nierównomiernie.
Zmyj srebrny ↑
Jeśli podczas barwienia całkowicie spryskałeś farbą miejsce, gdzie było to konieczne, ale już wyschło, nie martw się, że nie będzie w stanie go zetrzeć. Serebryanka można łatwo zetrzeć rozpuszczalnikiem, którego użyłeś do rozcieńczania farby.
Jeśli kupiłeś gotową farbę i nie masz najmniejszego pojęcia, na jakiej podstawie została ona wykonana, pomogą Ci jakieś ludowe środki zaradcze:
- Nałóż odrobinę oleju słonecznikowego na pomalowaną powierzchnię, odczekaj 10 minut, a następnie wytrzyj powierzchnię suchą szmatką.
- Na plamę nałóż zmywacz do paznokci, który nie zawiera acetonu. Takie narzędzie doskonale usuwa tylko świeże ślady farby. Po rozpuszczeniu farby spłucz powierzchnię dużą ilością wody..
Podczas korzystania ze srebrnych ryb należy przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa i środków ochrony osobistej. Pracuj ze srebrnymi rękawiczkami w dobrze wentylowanym miejscu, chroń przed kontaktem z farbą w drogach oddechowych.
Nałóż farbę na kilka warstw, każda warstwa powinna wyschnąć. Zagruntowane powierzchnie można przepuszczać w jednej warstwie.
Podczas nakładania srebrnej rybki na powłokę, która nie ma czystej powierzchni, pamiętaj – nie możesz malować emalii nitro, NBH i farb olejnych srebrem.
