Zadowolony
- Mieszanka piaskowo-cementowa z pozostałości zaprawy murarskiej
- Podstawy i proporcje przygotowania roztworów
- Wybierz piasek do zaprawy
- Najczęściej używane gatunki cementu w gipsie
- Zastosowanie specjalnych dodatków modyfikujących
Prace wykończeniowe zawsze zaczynają się od rozwiązania problemów ścian za pomocą tynku «dodatek». W każdym przypadku, aby skutecznie wykorzystać możliwości tynku, ważne jest utrzymanie prawidłowych proporcji zaprawy z cementu i piasku. Możesz zaoszczędzić pieniądze i spróbować przygotować rozwiązanie na tynk z resztek kompozycji murowej lub możesz zrobić mieszankę zgodnie z nauką, obserwować niezbędne proporcje cementu i piasku, a następnie roztwór utrzyma się przez długi czas i mocno.
Mieszanka piaskowo-cementowa z pozostałości zaprawy murarskiej ↑
Do murowania stosować w standardowych proporcjach mieszaninę piasku i spoiwa cementowego z dodatkiem niewielkiej ilości wapna lub gliny. Cegła w murze jest dziana w standardowej proporcji: 400. cement jest brany w wiadrze z 4 wiadrami piasku, dla 500. gatunku piasku na wiadro nakłada się więcej. W zależności od proporcji wapna lub gliny kompozycja jest sztywniejsza i bardziej plastyczna. Jest to niezwykle ważne, aby utrzymać mur w pozycji pionowej..
Dokonujemy rezerwacji od razu: pozostałości mieszanki murarskiej w jej oryginalnej formie nie nadają się do tynkowania ścian z kilku powodów:
- Proporcje zaprawy mają wyższą zawartość cementu, przy zminimalizowanej ilości wapna lub gliny;
- Do momentu rozpoczęcia prac tynkarskich resztki zaprawy murarskiej częściowo utracą swoją plastyczność i zapewnią słabą przyczepność do powierzchni muru, a taka mieszanka nie przylgnie do powierzchni betonu bez specjalnych dodatków klejowych.
Podstawy i proporcje przygotowania roztworów ↑
Kompozycję sztukaterii na bazie mieszanki piasku i cementu należy przygotować i zastosować jak najszybciej, zanim rozpocznie się proces częściowego wiązania wolnej wody z ziarnem cementu. W sprzedaży można kupić gotową mieszankę tynków dla szerokiej gamy opcji tynków, w których już wybrano optymalne proporcje piasku i cementu.
Sytuacja ta jest uważana za najbardziej udaną opcję, jeśli można kupić kilka toreb z dużej sprawdzonej partii mieszanek, które nie są bardzo stare i sprawdzone w biznesie na poważnym placu budowy. To samo dotyczy kupowania cementu. Za najbardziej problematyczny z punktu widzenia jakości uważa się stosowanie starych skalibrowanych lub ważonych materiałów budowlanych. W takim przypadku należy dostosować zalecane proporcje piasku cementowego 1: 3, wykonać kilka praktycznych partii testowych. Najczęściej w tynku stosuje się 400. klasę ShPC lub PC.
Aby wykonać pracę nad poprawieniem wad geometrii i krzywizny ścian, użyj zaprawy na cemencie ПЦ I o proporcjach piasku / cementu 3: 1 jako podłoża murowanego. W przypadku zaprawy pod główną masą wyrównującą tynku gatunek 400 – PC II o proporcji zwiększonej do stosunku 5: 1.
Wybierz piasek do zaprawy ↑
Wymagania dotyczące piasku dla kompozycji tynku są wyższe niż dla wersji murowanej:
- Piasek należy przesiać i myć, niezwykle ważne jest uzyskanie dużych i średnich frakcji piasku oraz wykluczenie wtrąceń pyłu i gliny.
- Im większa frakcja piasku, tym lepsza przyczepność do ściany i twardszy tynk. Jeśli nie ma nic oprócz gruboziarnistego piasku, możesz dodać niewielką ilość (do 5%) oleistej gliny, zmiażdżonej do drobnego proszku. Przy większej zawartości gliny lub grudek gliny w mieszance na powierzchni tynku może tworzyć się sieć małych pęknięć.
- Nadmiernie drobna frakcja piasku może sprawić, że zaprawa tynkarska będzie zbyt plastyczna i śliska, źle trzyma nałożoną warstwę, odpłynie. Zalecana maksymalna warstwa na takim piasku z reguły nie przekracza 3 mm, jest doskonała do prac wykończeniowych na powierzchni.
Najczęściej używane gatunki cementu w tynku ↑
W zależności od celów i zadań zaprawy tynkarskiej, cementu portlandzkiego lub żużla stosuje się cement portlandzki o gatunku nie niższym niż 400., rzadziej, w szczególnych przypadkach, gatunku 500. Większość mistrzów doskonale zna technikę przygotowania i niezbędne proporcje zaprawy, wymagania dotyczące piasku i cementu, ale nie zawsze może z powodzeniem wybrać niezbędną markę dla określonych rodzajów tynku lub warunków pracy.
W przypadku dużych obszarów tynkowania, z niewielką ilością poprawek lub wyrównania ścian, stosuje się portlety M400 pierwszego typu, na oznaczeniu paczki po literach PC widać oznaczenie I lub II. Pierwszy to cement o maksymalnej twardości i sztywności. Wymienione cementy do tynków ścian zewnętrznych, w warunkach wysokiej wilgotności i niskiej temperatury, sprawdziły się dobrze..
Drugi rodzaj cementu odpowiada Portland ze specjalnymi dodatkami, które zmniejszają wewnętrzne naprężenia odlewów betonowych i cementowych, poprawiają plastyczność i mrozoodporność kompozycji na tynk. Taki cement nie jest zły do wyrównywania ścian..
Ponadto istnieje wiele specjalistycznych gatunków cementu o ulepszonych właściwościach, ale są one stosowane w konstrukcjach przemysłowych, do zwykłych prac tynkarskich najczęściej nie są używane.
Zastosowanie specjalnych dodatków modyfikujących ↑
Jakość nie zawsze jest możliwa «klejący» mieszanka sztukaterii na cegle, a zwłaszcza betonowej podstawie ścian. Często przyczyną nienormalnej przyczepności jest niewłaściwa konsystencja przygotowanego stiuku lub złe przygotowanie samej powierzchni ściany. Konsystencję kompozycji tynku można dość łatwo sprawdzić – z gładkiej metalowej powierzchni pacy lub linijki roztwór ślizga się przez około 7-8 sekund w jednym zwartym kawałku i nie spływa ani nie przylega ściśle do narzędzia.
W gotowej mieszance sztukaterii «lepkość» zaprawa do tynku sztucznie powiększona o dodatki w małych proporcjach rozpuszczalnych w wodzie karbocelulozowych lub polioctanowych kompozycji klejących. Wypierają powietrze z powierzchni tynku i zmniejszają współczynnik napięcia powierzchniowego związanej wody.
Dzięki temu utwardzona warstwa zyskuje bardzo równą i gładką powierzchnię. Jako alternatywę do przygotowania ścian i mieszanek do tynkowania można użyć gotowych preparatów płynnych KMS, przeznaczonych do gruntowania ścian i przygotowania zapraw tynkarskich.
Ale najczęściej, aby poprawić plastyczność zapraw cementowo-piaskowych na bazie M400 I, mistrzowie i amatorzy używają taniego proszku do prania lub płynnego syntetycznego detergentu, w proporcji 50-70 gramów na 50 litrów zbiornika mieszanki. Skuteczność takiej metody jest trudna do oceny na podstawie sprzecznych recenzji, ale dla pewności lepiej sprawdzić przepis za pomocą środka powierzchniowo czynnego w małych porcjach kompozycji na gips.
Podobny, ale mniej wyrazisty efekt wywiera niewielka ilość oleistej gliny, 50-100 g na 15 litrów wody. Glinianą masę miele się ręką w wodzie, aż do uzyskania jednorodnej zabłoconej zawiesiny, która jest wypełniona suchą mieszanką cementu i piasku. Masa tynku staje się bardziej plastyczna i mniej podatna na wysoką temperaturę powietrza, schnie dłużej niż zwykle. W przypadku przedawkowania wymaganej proporcji gliny lub wysuszenia przy silnym przeciągu na otynkowanej powierzchni może powstać sieć mikropęknięć.
W poprzednim przepisie glinę można zastąpić pastą wapienną lub płynnym zamiennikiem wapna w proporcji 150 gramów dodatku na 50 kg mieszanki gipsu. Ten rodzaj tynku można przygotować na ściany zewnętrzne, a nawet półpiwnice..
W przypadku ścian, w których powierzchnia ulega regularnym i dość silnym zmianom temperatury, lepiej jest zastosować dodatek w mieszaninie niewielkiej części rozdrobnionego materiału włóknistego na bazie polimerów, włókna szklanego lub struktury włóknistej.
Wniosek, specjalne elementy do tynku ↑
Aby zmniejszyć gęstość tynku i zwiększyć izolację termiczną, do kompozycji tynku można dodać specjalne rodzaje piasku i zmielonych naturalnych surowców w wymaganych proporcjach. Mąka i płatki zbożowe ze zmiażdżonego dolomitu i rozgrzanego do czerwoności wermikulitu zwiększają liczbę porów i mikrowgłębień w objętości zaprawy cementowej do 30-33%, aw specjalnych proporcjach pobór powietrza do masy tynku może osiągnąć 47-50%.
Średnia zawartość takich wypełniaczy może wynosić od 13 do 27%. Straty ciepła są znacznie zmniejszone, właściwości izolacji akustycznej są poprawione o 20-25%, przepuszczalność pary jest zwiększona przy zachowaniu właściwości hydrofobowych.
Możesz również zwiększyć liczbę porów za pomocą specjalnych odczynników, takich jak Ceresit CR166, specjalnie zaprojektowanych w celu zmniejszenia ilości pary wodnej w atmosferze zamkniętych przestrzeni.
Samo przygotowanie zaprawy stiukowej nie wymaga wybitnej wiedzy, wystarczy dokładnie zachować proporcje cementu i piasku oraz zastosować specjalne zaprawy w zaprawie. Zakup gotowej mieszanki tynków będzie kosztował 2-2,5 razy droższy przy średnim poziomie jakości tynku.
