Zadowolony
Być może główną różnicą między osobą a zwierzęciem jest to, że stale chce oszukać naturę. Przejawia się to we wszystkich działaniach i zachowaniach i właśnie to często staje się głównym motorem postępu.
Wpłynęło to również na rolnictwo. Natura nie tylko daje człowiekowi, a raczej chce, aby owocowała przez cały rok, a nie tylko w sezonie. Aby to zrobić, wiele osób buduje szklarnie na daczy lub działkach domowych, oczywiście, aby uprawiać świeże warzywa w zimie, potrzebna będzie bardziej skomplikowana konstrukcja z ogrzewaniem i systemem wentylacji.
Ale możesz sobie poradzić dzięki prostemu projektowi i uzyskać z niego produkty kilka miesięcy wcześniej, niż wydaje się na rynkach. Istnieje kilka materiałów na szklarnie i szklarnie, a każdy ma swoje wady:
- Folia polietylenowa doskonale zatrzymuje ciepło, ale ulega całkowitemu zniszczeniu po maksymalnie dwóch sezonach.
- Szkło służy przez długi czas, ale daje efekt «pętle», często palą plony.
- Geowłókniny do szklarni służą nieco dłużej niż folia, ale efekt cieplarniany jest znacznie mniejszy.
Obecnie coraz częściej plastik komórkowy jest stosowany jako materiał pokrywający szklarnie. Szklarnie wykonane z poliwęglanu o profilu ocynkowanym są uważane za najbardziej trwałe, niezawodne i trwałe konstrukcje. Chciałbym porozmawiać o tym, jak samodzielnie zbudować taką szklarnię i znacznie zaoszczędzić pieniądze na budowniczych.
Co zebrać w szklarni ↑
Szklarnia to nie tylko materiał, który jest przykryty, znacznie trudniej jest zamontować ramę nośną, ponieważ od niej będzie zależeć siła i stabilność całej konstrukcji. Zwłaszcza, jeśli mówimy o stacjonarnych szklarniach, których nie można zdemontować na zimę, co oznacza, że będzie na nich leżał śnieg, powodując potężne obciążenie powierzchni. Szklarnia będzie nieustannie testowana pod kątem wiatru i deszczu. I musi zmierzyć się z tymi wszystkimi przeciwnościami.
Jako materiał na ramę możesz użyć:
- Drewniana belka.
- Metalowa rura.
- Profil ocynkowany.
Ta druga opcja jest uważana za najbardziej preferowaną, ponieważ drzewo szybko się kurczy i staje się bezużyteczne. Chociaż metalowa rura wytrzyma dłużej niż profil ocynkowany, jest droga i jej montaż będzie wymagał spawania. Ponadto ze względu na dużą wagę szklarnia jest prawie niemożliwa do przeniesienia w inne miejsce.
Rama szklarni wykonana z ocynkowanego profilu pozbawiona jest wszystkich powyższych wad, a ponadto ma szereg zalet:
- Łatwy w instalacji i nie wymaga specjalnych umiejętności konstrukcyjnych.
- Niemal każdego letniego mieszkańca lub mistrza domu znajdzie zestaw narzędzi niezbędnych do montażu ramy z ocynkowanego profilu.
- Powłoka ocynkowana nie ulega rozkładowi i nie wymaga dodatkowego malowania i regularnej odnowy.
- Konstrukcja jest lekka i, jeśli to konieczne, można ją przenieść w inne miejsce.
- Profil ocynkowany jest znacznie tańszy niż metalowa rura, a dla prywatnej szklarni jest to ważny czynnik.
- Szybkość budowy ramy profilowej. Nawet przy braku umiejętności i doświadczenia cała budowa zajmie tylko kilka dni, a jeśli nadal będzie doświadczenie, to kilka godzin.
Nawiasem mówiąc, dziś można znaleźć gotowe fabryczne szklarnie wykonane z ocynkowanego profilu. Składają się z gotowych modułów i są montowane na stronie jako projektant dla dzieci. Oczywiście taka szklarnia będzie kosztować więcej niż domowa, ale w niektórych sytuacjach jest to najlepszy wybór.
Można to zrobić za pomocą prostego zbrojenia, o długości nie mniejszej niż metr, wbijanego w ziemię przez korpus profilu, który biegnie wzdłuż ziemi. Musisz wbić kołki co najmniej metr od siebie, a następnie konstrukcja zostanie bezpiecznie zamocowana, a silny podmuch wiatru jej nie przewróci.
Montaż ramy ↑
Jak każda konstrukcja, montaż ramy szklarni z ocynkowanego profilu własnymi rękami, powinieneś zacząć od obliczeń i przygotowania wszystkiego, czego potrzebujesz. A jeśli wybór miejsca zależy całkowicie od osobistych preferencji i funkcji strony, listy materiałów i narzędzi można przygotować z wyprzedzeniem.
Przybory:
- Nożyczki do profilu do cięcia metalu.
- Wkrętak lub wiertarka o niskiej prędkości.
- Ołówek, centymetrem, młotek.
- Poziom pionu lub konstrukcji.
- Młotek lub gumowy młotek do zamocowania zamka komórkowego z poliwęglanu.
Materiały:
- Profil ocynkowany.
- Wkręty dachowe z podkładkami gumowymi do mocowania poliwęglanu.
- Wkręty samogwintujące z zaślepkami do mocowania profili ze sobą.
- Poliwęglan.
- Blokada z poliwęglanu.
Jak widać, obie listy są dość krótkie, w związku z czym proces montażu szklarni będzie prosty. Najważniejsze jest, aby ściśle przestrzegać instrukcji krok po kroku i nie pomijać ani jednego kroku.
Tylne i przednie ściany szklarni ↑
Przeanalizujemy opcję z dachem dwuspadowym, ponieważ znacznie trudniej jest montować tradycyjne konstrukcje kopułowe, szczególnie jeśli do budowy szklarni zastosowano stal ocynkowaną «omega» profil, który nie wygina się dobrze i stale pęka.
Aby projekt szklarni okazał się gładki, potrzebujesz miejsca o płaskiej powierzchni. Jeśli tylna lub przednia ściana zostanie zmontowana «wkręt», następnie bardzo trudno będzie wyprostować, a poliwęglan będzie leżał krzywo.
Tak więc układamy kwadrat lub prostokąt profili na ziemi, gdzie dolna i górna część to szerokość przyszłej szklarni, a prawa i lewa wysokość.
Dwa rozmiary między narożnikami powinny być całkowicie identyczne lub różnić się nie więcej niż o 5 mm. Okazuje się, że jest to kwadrat, a nie romb.
Profile są ze sobą wkładane i mocowane za pomocą wkrętów samogwintujących z kołpakami dociskowymi. Ponieważ cynkowanie jest bardzo miękkie, nie trzeba go wiercić, śruba samogwintująca zrobi dla siebie otwór i bezpiecznie przymocuje dwa segmenty. Co najmniej dwa zapięcia są umieszczone w każdym rogu, w przeciwnym razie projekt zachwieje się i pęknie.
Po złożeniu kwadratu znajdujemy środek górnego segmentu i narysujemy z niego prostopadłą linię. Będzie to znak kalenicy na dachu szklarni. Mierzymy rozmiar od narożnika do kalenicy za pomocą taśmy mierniczej i mnożymy go przez dwa – jest to rozmiar profilu, który należy wyciąć i wykonujemy nacięcie ścian dokładnie na środku. W ten sposób profil wygina się pod wymaganym kątem i tworzy dach dwuspadowy.
Mocujemy dach do kwadratu i otrzymujemy gotową ścianę tylną, która pozostaje do dalszego wzmocnienia przez usztywnienie żeber. Mogą stać zarówno poprzecznie, jak i ukośnie. To znacznie wzmacnia konstrukcję i nie pozwoli jej zgiąć się pod ciężarem śniegu, a nawet osoby.
Ściana przednia jest również montowana w ten sam sposób, z tą różnicą, że konieczne jest zamontowanie w niej drzwi i odpowiednio samych drzwi.
Sztywność i opcjonalne łyżwy ↑
Kiedy ściany tylne i przednie są gotowe, musisz wyciąć profile wzdłuż wysokości szklarni i zgiąć dodatkowe rolki. Odległość między sztywnościami powinna być wyraźnie zmierzona, ponieważ poliwęglan ma standardowe rozmiary, a aby nie przyciąć każdego arkusza na długość, łatwiej jest ustawić żebra do pożądanego rozmiaru.
Standardowy rozmiar poliwęglanu wynosi 2,1 metra, ale jest to zbyt duża odległość, co oznacza, że należy go podzielić na dwie części i okazuje się, że odległość między sztywnościami powinna wynosić – 1,05 metra. Na tej podstawie obliczana jest liczba niezbędnych profili i rolek. Ponadto natychmiast wytnij cztery kawałki odpowiadające długości szklarni.
Montaż ramy ↑
Na tym etapie konstrukcja szklarni okaże się zakrzywiona i niestabilna, ale nie należy na nią zwracać uwagi, w przyszłości stwardnieje i wyrówna.
Musisz więc zainstalować ściany w odpowiedniej odległości od siebie, w miejscu, w którym będzie znajdować się szklarnia. Tutaj możesz potrzebować pomocy, aby ktoś utrzymywał ściany pionowo, ale jeśli nikogo tam nie ma, możesz po prostu założyć tymczasowe aparaty ortodontyczne.
Kiedy ściany są odsłonięte, łączymy je razem z poziomym profilem wzdłuż górnej części kwadratu. Z drugiej strony robimy to samo i dopiero potem naprawiamy dolne krawaty. W rezultacie otrzymujemy gotową ramę, która do tej pory zwisa i nie wygląda jak szklarnia.
Teraz wykonujemy oznaczenia na dolnej i górnej linii poziomej przez 1,05 metra. W tych miejscach stawiamy profile ocynkowane na stojaku, które nadają sztywności i wyrównują wszelkie ugięcia.
Po zainstalowaniu wszystkich żeber rama musi być ustawiona zgodnie z poziomem. Na tym etapie nadal może się poruszać, ale później to nie zadziała..
Do odsłoniętej ramy szklarni mocujemy dodatkowe rolki, które powinny zrównać się z profilami regału. Kolejnym etapem jest zamocowanie profilu kalenicowego. Musi usunąć ściany w miejscach, w których ma kontakt z częściami narożnymi. W ten sposób otrzymujemy gładką łyżwę, która nie wybrzusza się powyżej górnego punktu.
Dodatkowa sztywność ↑
Po naprawieniu wszystkich profili możesz upewnić się, że rama stała się gładka i praktycznie się nie chwieje, ale aby mieć pewność, że szklarnia wytrzyma wszystkie trudności, możesz umieścić dodatkowe sztywności po przekątnej od rogu do rogu w każdym otworze między profilami. Jest to taki łącznik, który jest uważany za najtrwalszy, i możesz nawet oprzeć się na gotowym projekcie szklarni z całym ciężarem i nie zgina się.
Poliwęglan ↑
Rama jest gotowa, co oznacza, że możesz iść do ścian i dachu. Przede wszystkim naprawiamy podstawę zamku, na każdym profilu, gdzie będzie połączenie arkuszy poliwęglanu. Zamek ma specjalne miejsca do mocowania, w nich wkręca się śruby z podkładkami gumowymi.
Poliwęglan umieszcza się w rowkach zamka podstawy i mocuje do profilu za pomocą tych samych śrub. Od czego zacząć, dachy lub ściany, to w ogóle nie ma znaczenia, możesz to zrobić wygodniej i po prostu, najważniejsze jest to, że wszystkie elementy złączne są skręcone dokładnie, dopóki arkusz nie zostanie mocno dociśnięty do ocynkowanego profilu, ale jednocześnie nie pęka.
Kiedy wszystkie arkusze szklarni są całkowicie zamocowane, zakładamy pokrywę zamka i młotkujemy gumowym młotkiem, aż usłyszysz charakterystyczne kliknięcie. To wszystko, szklarnia jest gotowa, pozostaje wbić elementy mocujące w ziemię i możesz przystąpić do sadzenia warzyw. W takiej szklarni nie boją się nawet ewentualnych mrozów, a zbyt jasne słońce nie wypali plonów. Dzięki tym właściwościom poliwęglanu szklarnie z niego są tak popularne, a wszystkie opinie właścicieli szklarni są wyjątkowo pozytywne.
