Zadowolony
- Schemat wewnętrznej kanalizacji
- Jakie rury do ścieków domowych do wyboru?
- Układanie rur. Obserwujemy stronniczość
Bez kanalizacji życie w prywatnym domu trudno nazwać wygodnym. Zwykle jest montowany na etapie budowy domu. Istnieją jednak wyjątki, gdy właściciele, z jakiegokolwiek powodu, są zmuszeni powrócić do kwestii układania później, gdy dom jest już zbudowany. Takie układanie będzie trudniejsze i pociągnie za sobą dodatkowe koszty. Na przykład będziesz musiał położyć wewnętrzny kanał ściekowy, w oparciu o bieżący układ domu, i nie zawsze będzie działać, aby przeciąć wszystkie rury do jednej rury kanalizacyjnej lub do jednego pionu kanalizacyjnego. Ale wszystkie problemy związane z instalacją można rozwiązać poprawnie, jeśli zostaną spełnione określone wymagania. Następnie poziom komfortu w wiejskim domu będzie inny, a środowisko nie zostanie uszkodzone.
Eksperci zalecają również podłączenie do centralnego kanału ściekowego, jeśli taka możliwość istnieje. Samo połączenie będzie kosztować więcej, ale w przyszłości usunie z ciebie prawie wszystkie problemy. A teraz porozmawiamy o lokalnej (indywidualnej) kanalizacji, która składa się również z wewnętrznej i zewnętrznej.
Instalacja ścieków wewnętrznych ↑
Prace nad ułożeniem kanalizacji wewnętrznej obejmują:
- Montaż pionu.
- Przewody rurowe do urządzeń sanitarnych w pomieszczeniach.
- Montaż rury wentylatora. Rura wentylatora utrzymuje stabilne ciśnienie atmosferyczne w kanalizacji, łącząc pion z atmosferą, i zapobiega powstawaniu rozrzedzeń w stosunku do ścieków odprowadzanych wzdłuż pionu. Próżnia jest przepełniona pojawieniem się nieprzyjemnych zapachów z pionu, ponieważ «zamki wodne» w syfony zostaną wciągnięte do pionu. Zwykle jest instalowany w domach z dwoma lub więcej piętrami lub dwiema (lub więcej) łazienkami.
Schemat ścieków wewnętrznych ↑
Podczas opracowywania projektu prywatnego domu umieszczenie pomieszczeń, do których należy podłączyć system kanalizacyjny, zwykle odbywa się w jednej strefie na każdym piętrze. Ten układ upraszcza układanie rur kanalizacyjnych. Jednocześnie dla każdego domu kanalizacja jest indywidualnie projektowana.
Aby zamówić ścieki w już wybudowanym domu, zamówienie rozwiązania projektowego jest dość drogie. Wewnętrzny schemat ścieków można niezależnie opracować. Oczywiście nie można opracować programu tak szczegółowego i profesjonalnego, jak sekcja jest przygotowana. «Kanalizacja» w projekcie domu. Pomoże ci to jednak prawidłowo ułożyć rurę kanalizacyjną lub zamontować pion, a także obliczyć zapotrzebowanie na sprzęt i materiały.
Zaopatrz się w centymetr, ołówek i plan domu. Jeśli nie masz planu domu w skali, zmierz wszystkie niezbędne odległości i zastosuj je na papierze milimetrowym. Określ lokalizację rury kanalizacyjnej lub pionu (pionów), a także osprzętu hydraulicznego. Zaznacz na schemacie złączki (dla rurociągu) oraz odległości od złączek i pionu do armatury. Za pomocą łączników można zmienić średnicę i kierunek rurociągu. Policz potrzebną liczbę złączy. Ta praca będzie musiała zostać powtórzona na każdym piętrze..
Średnica pionu lub rury kanalizacyjnej (leżaka) i średnica wylotu do usuwania odpływów z łazienki wynosi 100-110 mm. W przypadku odpływów z kuchni i łazienki (są one nazywane szarymi) stosuje się rurę o średnicy 50 mm. Zwoje w systemie kanalizacji, aby uniknąć zatkania, są wykonywane przez dwa łokcie umieszczone pod kątem 45 °.
Policz zapotrzebowanie na rury o różnych średnicach i elementy łączące, a możesz zabrać się do pracy.
Jakie rury do ścieków domowych wybrać? ↑
Do instalacji ścieków wewnętrznych stosuje się rury żeliwne, polipropylenowe (PP) lub z polichlorku winylu (PVC). Żelazo można nazwać «klasyka» gatunek, są w stanie wytrzymać duże obciążenia, trwałe i niezawodne. Jednak dzisiaj popularne są rury polipropylenowe i polichlorek winylu, które mają rozpoznawalny szary kolor. Są znacznie tańsze niż żeliwo, a proces instalacji jest prostszy. Szczególnie popularny ze względu na swoją elastyczność i niewielki ciężar polipropylenu. Ponadto rury PP są odporne na wysokie temperatury ścieków. Możesz spierać się o niezawodność i trwałość wszystkich tych rur, ale obie będą trwać długo..
Układanie rur. Obserwujemy odchylenie ↑
Ułożymy rury o mieszanym kanale grawitacyjnym. W zależności od zastosowania kanalizacja jest podzielona na mieszane i oddzielne, dla prywatnego domu wybieramy mieszane. Zgodnie z metodą odprowadzania ścieków kanalizacją może być grawitacja i ciśnienie. Głowica ciśnieniowa jest droga i rzadko używana.
Aby ułożyć kanał, potrzebujesz asystenta. Wykonanie tej pracy będzie znacznie trudniejsze i będzie wolniejsze. Kupujemy rury polipropylenowe o średnicach 50 i 100 mm, kolanka, trójniki i rewizje. Potrzebujemy tulei do montażu w miejscach, w których system przechodzi przez sufit lub ściany. Złącza, oprócz zastosowania obowiązkowych gumowych mankietów, są dodatkowo izolowane za pomocą szczeliwa hydraulicznego.
Rozpoczynając, pamiętaj, że rury kanalizacyjne zgodnie z SNiP muszą być ułożone nachylone. Stoki do kanałów ściekowych wewnętrznych, zewnętrznych i burzowych są różne. Dla grawitacji nachylenie wewnętrzne wynosi od 2 do 3%, co zależy od średnicy rury. Nachylenie 2% to nachylenie 2 cm na 1 l.m. W przypadku rur o mniejszej średnicy nachylenie powinno wynosić 3%. Bez przestrzegania tej zasady nie możemy zainstalować normalnie działającego systemu kanalizacji wewnętrznej..
Nachylenie nie może być mniejsze niż 2% i nie może przekraczać wartości 3%. W pierwszym przypadku w kanałach grawitacyjnych cząstki stałe pozostaną na ściankach rur i spowodują zatkanie. W drugim przypadku przekroczone zostanie maksymalne dozwolone natężenie przepływu ścieków w rurach polipropylenowych, co doprowadzi do podziału ścieków na frakcje i sedymentacji cząstek stałych.
Do pracy nad układaniem potrzebujemy:
- Rury polipropylenowe o średnicy 100 i 50 mm.
- Kolana, trójniki i wersje według wzoru kanalizacji.
- Wkładki.
- Zaciski do mocowania rur do ścian podczas instalacji.
- Gumowe mankiety.
- Klej.
- Lutownica (rury PCV są połączone klejem lub gumowymi uszczelkami).
- Wiertarka udarowa.
Zaleca się rozpoczęcie pracy z wydaniem – połączeniem kanałów wewnętrznych i zewnętrznych. Rozpoczynając instalację od wydania, można uniknąć niedopasowania dwóch systemów. Zwolnienie jest montowane przez fundament. Jeśli instalacja jest przeprowadzana na głębokości mniejszej niż głębokość zamarzania w regionie, zapewniona jest izolacja rur. W przeciwnym razie uwolnienie zamarznie i do wiosny pozostaniesz bez kanalizacji.
W przypadku, gdy w fundamencie nie ma dziury do uwolnienia, należy ją przebić. Średnica tulei (jest to kawałek rury większej niż wylot, średnica wynosi około 130 mm). Tuleja wystaje z każdej strony fundamentu o co najmniej 150 mm. Otwór i montaż rękawa muszą być wykonane tak, aby zapewnić nachylenie 2% dla ścieków zewnętrznych prowadzących do szamba. Średnica samego wylotu powinna być równa średnicy pionu. W naszym przypadku jest to 100 mm.
Wybierając miejsce instalacji pionu, spróbuj zamontować go w łazience. W takim przypadku wylot do opróżniania odpływu z toalety (O 100 mm) będzie pasował krótko. Istnieje prosta zasada – im większa średnica wylotu urządzenia sanitarnego, tym bliżej powinien on znajdować się w pionie.
Sam wybierasz metodę układania: w pudełkach, w otwarty sposób, w ścianach itp. Rury są połączone z pionem za pomocą trójników skośnych. Jeśli twój obwód ma punkt przecięcia wylotów z prysznica, wanny i umywalki, w tym miejscu zamontowana jest rura kolektora o średnicy 100 mm. Obowiązkowa instalacja zamków wodnych – ochronią dom przed nieprzyjemnymi zapachami.
Rura wentylatora jest kontynuacją pionu do góry. Najpierw w miejscu jego połączenia instalowana jest wersja, a następnie rura wentylatora jest przenoszona na dach. Nie łącz go z wentylacją w domu. Wyjście powinno być wyższe niż kalenica dachu (ale nie mniej niż 700 mm od dachu) i w odległości co najmniej 4 metrów od okien. Zaleca się wentylację domu, komina i rury wentylatora na różnych wysokościach.
Po zakończeniu instalacji wewnętrznego systemu kanalizacyjnego rozlewa się go czystą wodą, aby sprawdzić szczelność wszystkich połączeń.
Schemat ścieków zewnętrznych ↑
Zewnętrzny system kanalizacyjny to system rur od wylotu do szamba lub stacji głębokiego czyszczenia. Rury o wysokiej sztywności służą do układania w ziemi, zdolne do wytrzymania ciśnienia gleby. Często używane rury pomalowane na pomarańczowo – są wyraźnie widoczne w ziemi. Ich średnica wynosi 110 mm.
Istnieje kilka zewnętrznych systemów kanalizacyjnych, jednak nie rozważymy jako możliwych opcji szamb i zamkniętych pojemników do zbierania ścieków (są to systemy magazynowe). Szamba wiernie służyły człowiekowi od setek lat, ale na dziedzińcu XXI wieku konieczne jest zastosowanie bardziej nowoczesnych urządzeń do wyposażenia prywatnego domu, zwłaszcza że są one dostępne. Mówimy o różnych zbiornikach septycznych: z biofiltrem, z dwiema i trzema komorami, prostą jednokomorową z obróbką gleby, a także stacjami głębokiego czyszczenia.
Aby wybrać szambo, które w pełni zaspokoi potrzeby Twojej rodziny, musisz wziąć pod uwagę liczbę osób mieszkających w domu, charakter zamieszkania (tymczasowy / stały), przybliżone dzienne zużycie wody dla każdego członka rodziny (zależy od liczby urządzeń sanitarnych w domu i dostępności sprzętu gospodarstwa domowego). Ponadto specjaliści wezmą pod uwagę poziom wód gruntowych w twoim miejscu, wielkość terenu, która określa wielkość obszaru przeznaczonego na oczyszczalnie, rodzaj gleby i klimat w regionie.
Jaki typ szamba wybierzesz, a może zatrzymasz się na głębokiej stacji biologicznego leczenia, zależy od twoich możliwości finansowych. I oczywiście zalecenia specjalistów. Rozważając rozwiązanie, weź pod uwagę istniejące ograniczenia dotyczące umieszczania takich obiektów:
- Odległość między szambo a ogrodem powinna wynosić co najmniej 8 metrów.
- Minimalna dopuszczalna odległość od szamba do dowolnego źródła wody (studni, studni, zbiornika) wynosi 20 metrów. I tutaj obowiązuje zasada «im dalej tym lepiej».
- Minimalna dopuszczalna odległość od szamba do budynku mieszkalnego wynosi 5 metrów.
Głównym problemem w zewnętrznej sieci kanalizacyjnej jest prawidłowy wybór oczyszczalni. Dzięki pracom ziemnym i układaniu poradzisz sobie bez większego wysiłku.
Dwa oczywiste wnioski. Po pierwsze, pożądane jest zaprojektowanie systemu kanalizacyjnego jednocześnie z opracowaniem projektu domu i jego montażem na etapie budowy. Nie musisz drążyć ścian i fundamentów. Po drugie, nawet jeśli nie można zamontować kanału ściekowego podczas budowy, nie ma w tym nic złego. Przeprowadzić niezbędne obliczenia, sporządzić schemat i podać przyczynę. Dużo pracy, ale na pewno możesz zamontować kanał w prywatnym domu własnymi rękami.
